Āfrīqāyī: Persian 1387

آفریقایی خودزندگی نامه ی مختصری از لحظات حساس دروان کودکی ژان ماری گوستاو لوکلزیو _برنده ی جایزه ی نوبل- است. در سال 1948 لوکلزیوی جوان به همراه مادر و برادرش اروپای ویران را پشت سر می گذارند تا به پدرش در نیجریه بپیوندند. پدرش یک دکتر نظامی است و جنگ باعث جدایی او و خانواده اش شده است. لوکلزیو با صدایی صمیمی و شاعرانه شور و شوق یک کودک از کشف آزادی تازه در ساوانای آفریقا و همزمان عذاب او از کشف ذات استبدادی و اقتدارگرایانه ی پدرش را روایت می کند. قدرت و زیبایی کتاب در این است که هر دو کشف به طور هم زمان اتفاق می افتد. کتاب همانطور که به دوران کودکی نویسنده می پردازد اما همزمان ادای احترام نویسنده به مردی است که او در هشت سالگی در آفریقا ملاقات کرده است و هیچ وقت به طور کامل قادر نبود او را دوست داشته باشد.