Ravāyat va zahn-i navīsā: Persian 1400

چرا روایت در حیات انسانی مهم است؟ اساسا روایت چه هست و چه نیست؟ ربط آن به نوشتن چیست؟ آیا روایت امری است صرفا خیالی؟ تفکیک میان خیال و واقعیت چگونه ممکن است؟ و سرانجام آن‌ که روایت چگونه در ما می‌زید، باورهایمان را می‌سازد و در تعیین شکل و شیوه زندگی‌مان کارگر است؟ این‌ها پرسش‌هایی است که نویسنده در این کتاب طرح کرده، آن‌ها را مبنای انسجام کتاب و فصل‌بندی قرار داده و کوشیده است ضمن بررسی آن‌ها، برای هر یک پاسخی بیاید. در آغاز، در تعریف روایت، مولف تلاش کرده به تصویری دست یابد برآمده از توصیف؛ حاصل آن‌که ذکر مثال‌ها، نقل متن، و به ویژه لحن مبتنی بر گفت‌ و گوی نویسنده خواننده را قادر به فهمی عینی از موضوع کتاب خواهد کرد که واجد فاصله‌ای چشمگیر با حد و رسم‌ها و تعریف‌های انتزاعی است. او در فصلی دیگر نشان داده است که ذهن چطور روایت می‌سازد و چطور می‌توان از دانسته‌ها در باب روایت به یک نظریه ذهن نو تر و مفیدتر دست ‌یافت. تبیین اهمیت انکارناپذیر و بنیادی روایت در حیات انسانی موضوع دو فصل میانی کتاب است؛ چطور روایت هویت فردی و هویت جمعی ما را می‌سازد. و در نهایت روایت چگونه به ما کمک می‌کند، شیوه‌هایی برای زندگی و فکر خود بیابیم. نویسنده از اهمیت جسم یا بدن در روایت غافل نشده است و با اشاره به بیماری آسیب‌ جسمی، به منزله یکی از ناب‌ترین سرچشمه‌های رخ دادن واقعه‌های غیرمنتظره، در فصلی دیگر به روایت پزشکی پرداخته است. سرانجام، در پایان نویسنده می‌کوشد به شما ایده بدهد که چگونه بیان روایی خودتان را بسازید.