Sīrah-i ʻabādī-i maʻṣūmān (ʻalayh al-salām) dar kitābʹhā-yi chāhār gānah-i Shīʻah: Persian 1398

عبادت یکی از ویژگی ادیان الهی است و به معنای خاص آن شامل نماز، روزه و حج می‌ شود. فصل آغازین کتاب درباره نماز است. ابتدا به آداب نماز پرداخته و نکاتی درباره مقدمات نماز مانند وضو، وضوی معصومان، غسل و تیمم، مکان نماز، قبله، اذان و اقامه پرداخته، سپس بیان قرائت سوره‌ های خاص و خواندن نماز برای آموزش دیگران که در سیره معصومان آمده، مطرح شده است. بررسی اخبار سهو یا اسهاء النبی (ص) از دیگر مباحث این فصل است و تفاوتی که بین اخبار شیعه و اهل سنت در این باره وجود دارد. نمازهای متعددی که برای امام علی (ع) و امام سجاد (ع) بیان کرده ‌اند مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. فصل دوم این کتاب به موضوع «روزه» اختصاص داده شده که در سه گفتار «اهمیت ماه رمضان و اعلام آن توسط حاکم»، «اعمالی در ماه رمضان» و «احکامی در خصوص روزه» آمده و موضوعاتی همچون نام ماه رمضان، مزمزه غذا در زمان روزه توسط فاطمه (س)، درست نبودن روزه مریض، ممنوعیت گرفتن روزه در سفر، توصیه به روزه گرفتن پسر بچه ها از ۹ سالگی و ... به پیوست توضیح داده شده است. موضوع فصل سوم این کتاب، «حج و عمره» است که اهتمام به حج و ابعاد مختلف آن، اهمیت و ثواب حج، توصیه معصومان به شرکت در حج، بعد فرهنگی - اجتماعی حج، دیدارهای معصومان در سفرهای حج، حج و عمره های پیامبر (ص)، آخرین حج پیامبر (ص)، بررسی تعداد حج های امامان شیعه، کمک به بنای کعبه و توسعه مسجد الحرام، حمایت فقهی امام کاظم (ع) از توسعه مسجد الحرام و ... از جمله مباحثی است که در فصل سوم این کتاب به آن پرداخته شده است.