Bar z̤idd-i ravish: Persian 1995

کتاب بر ضد روش دو سویه اصلی دارد نخست سویه مربوط به ماهیت تاریخی علم و به اصطلاح روش علمی دوم سویه مربوط به آثار جامعه شناختی علم محوری . رویکرد پاول فایرابند به علم در ارائه این آراء به اصطلاح عقل گرایان « غریب » ، « گزافه گرایانه » ( منظور آراء هرشل ) ؛ رویکردی تاریخی است که نه بر تاریخ سنوی بلکه بر تاریخ مفهومی مبتنی است . از این رو فایرابند در فصول ٦ تا ١٤ این کتاب یکی از نمونه های معروف به اصطلاح پیشرفت تئوریهای علمی و جانشین یک تئوری جدید و مرجع به جای یک تئوری قدیم و ابطال شده می پردازد تا نشان دهد که داستان معرفت بسیار پیچیده تر از آن است که بتوان با عقل گرایی انتقادی و ترجیح تئوریهای برتر به کمک ملاک ابطال پذیری پی گرفت . فایرابند در بخشی از این کتاب می نویسد پدیده ها شامل اجزاء ایدئولوژیکی و دیدگاههای کهنه و قدیمی ای هستند که از دیده ها پنهان مانده اند ، یا شاید هرگز با دقت صورت بندی نشده اند . این اجزا شدیدأ مشکوک اند نخست به دلیل قدمت و ریشه مبهم شان ؛ ما نمی دانیم آنها چرا و کی به وجود آمده اند و دوم به این دلیل که صرف طبیعت شان آنها را از آزمونهای انتقادی حفظ می کند و همواره حفظ کرده است .