Tarjumah-ʼi Tārīkh-i Yamīnī bih In ̤zimām-i Khātamah-ʼi Yamīnī yā Ḥavādis-i Ayyām: Persian 1382

"ترجمه ی تاریخ یمینی" که از آثار قرن ششم هجری است، شامل وقایع تاریخی از اواخر سامانیان تا روزگار سلطان محمود غزنوی است. عتبی، مصنف کتاب، در اثنای ذکر تاریخ آن دو سلسله، از بیان سلسله های دیگر این عهد نیز فروگذار نبوده است و درباره ی امرای سیستان، آل زیار، سیمجوریان، خانیان، آل فریغون، غوریان، پادشاهان غرجستان، دیلمان، خوارزمشاهیان و افغانیان نیز شرحی آورده است و از این رو، این کتاب یکی از مآخذ مهم و شایان توجه به شمار می آید. اما جنبه ی ادبی این کتاب: مرحوم ملک الشعراء بهار، آن را پس از کتاب کلیله و دمنه، از بهترین آثار ادبی نثر فارسی شمرده و بر حدایق السحر و التوسل الی الترسل و مقامات حمیدی ترجیح داده است. این کتاب از حیث احتوای داستان های نغز، پندهای مؤثر، عبارات بدیع در کمال فصاحت و سلاست، ابیات شیوا و دلپذیر، و نیز از نظر داشتن لغات اصیل و استعمالات خاص و نکات دستوری بسیار حایز اهمیت و برای علاقه مندان مستندی قوی است.