از حوا تا مهسا: همراه با شیطان و خدا الفارسية 1447

منظومه «راز حوا تا مهسا» سفری است شاعرانه و فلسفی که

خواننده را از دل اسطوره آفرینش تا قلب واقعیت‌های

جنبادانهٔ معاصر هدایت می‌کند.

این اثر منظوم، با بیانی نمادین متکی بر زبان کلاسیک فارسی،

از طریق رویکردی چندلایه به واکاوی مفاهیمی همچون آفرینش،

گناه، آزادی، سرنوشت و جایگاه زن در طول تاریخ می‌پردازد.

از نخستین لحظات حضور حوا در باغ عدن تا روزگار معاصر، این منظومه پلی میان

اسطوره و واقعیت برقرار کرده و مخاطب را متأمل در ماهیت انسان و جامعه دعوت می‌کند؛

نقد خرافات، نبوغ آدمی، تضادهای ذهنی و فکری او، و در نهایت، کلیت نوع انسان است و

نیز بردگی و خشونت برخاسته از نفس، و ظلم و ستم‌هایی که در طول تاریخ به او روا رفته و

برخی ژرف‌زخم‌های غیرقابل‌انکار اجتماعی در دوران معاصر از موضوعات بنیادین این مثنوی را

تشکیل می‌دهند!

یکی از محورهای اصلی این اثر بررسی چرخهٔ خشونت در تاریخ بشر است که با

نخستین قتل (قابیل و هابیل) آغاز می‌شود. این واقعه، به‌عنوان نقطهٔ آغازین زنجیره

خونریزی و خشونت در تاریخ دیده می‌شود، و منظومه نشان می‌دهد که چگونه این چرخه

تا به امروز ادامه یافته، و در طول تاریخ بشر برادران فراوانی را به قتل یکدیگر واداشته و

حوادث بی‌شماری را رقم زده است.

این اثر با نگاهی انتقادی و در عین حال شاعرانه، و طنزآلود، گاهی کنایه‌ای، و گاهی

بی‌پرده، به مخاطب یادآوری می‌کند که تاریخ، تکرار رنج‌ها و مقاومت‌هاست و زنان در

این مسیر نقشی ویژه داشته‌اند!

پایان کتاب با نمایشنامهٔ منظوم کوتاهی به نام «شیطان و خدا» همراه است.

در این نمایش، منظومه میان خدا و شیطان آغاز می‌شود که آن‌ دو در رویی میان

دو نیروی کهن، با نگاهی و بیانی شاعرانه و فلسفی، وضعیت انسان را در میان اختیار و سرنوشت

وصف کرده و پرسش‌های بنیادینی را درباره ماهیت اراده و آزادی انسان طرح می‌کند