اعتقاد بدون تعصب (تجربه و هنر زندگی 15) الفارسية 1397
I'tiqād-i bidūn-i ta'aṣub (tajrubah va hunar-i zindigī 15)
20٫35 $
مشاركة
Wishlist
Philosophy is not just an academic subject to be studied at university. Philosophy belongs to everyone and we all ask questions from childhood that have an obvious philosophical aspect. These questions and their answers determine everyone's life path. This series deals with such philosophical issues that we all face in some way in life, from general questions such as (the meaning of life) and (happiness) to more detailed issues such as pain, forgiveness, fear, boredom, and envy. , love, immortality, and... the language of these books is not technical and everyone can read them.
A middle ground between relativism and fundamentalism can be adopted; Not only in the field of religion and ethics, but also in the field of politics. Radical ideologies often breed fundamentalists who want to establish the self-evident dominance of their worldview. On the other hand, political relativists want to separate politics from any moral truth. We cannot take away our freedoms and rights but reduce them to mere votes or tastes and say, for example: (I condemn torture, but I respect your right to disagree.) with the same tone It is as if we are saying: (I prefer Mozart, but you prefer Beethoven's freedom.) Moderate politics avoids both relativism and fundamentalism.
more
فلسفه فقط یک رشته دانشگاهی نیست که در دانشگاه خوانده شود. فلسفه به همه تعلق دارد و همه ی ما از کودکی سوالاتی طرح می کنیم که جنبه ی فلسفی آشکاری دارند. این سوال ها و پاسخ های آن ها (راه زندگی) هرکس را معین می کنند. این مجموعه به مسائلی فلسفی از همین دست می پردازد که همه ی ما به نوعی در زندگی با آن مواجهیم، از سوال های کلی نظیر (معنای زندگی) و (خوشبختی) گرفته تا مسائل جزئی تر نظیر درد، بخشودن، ترس، ملال، حسد، عشق، جاودانگی و... زبان این کتاب ها فنی نیست و همگان می توانند آنها را بخوانند.
می توان موضوعی میانه بین نسبی گرایی و بنیادگرایی اتخاذ کرد؛ نه فقط در حوزه ی دین و اخلاق بلکه در حوزه ی سیاست. ایدئولوژی های رادیکال اغلب بنیادگرایانی را می پرورد که می خواهند سلطه ی بدیهی جهان بینی شان را تثبیت کنند. از سوی دیگر نسبی گرایان سیاسی هم می خواهند سیاست را از هر حقیقت اخلاقی جدا کنند. ما نمی توانیم از آزادی ها و حقوق خودمان دم بزنیم اما آن را تا حد آرا یا سلیقه های محض تقلیل دهیم و مثلا بگوییم: (من شکنجه را محکوم می کنم، اما له حق تو برای مخالفت احترام می گذارم.) با همان لحنی که انگار داریم می گوییم: (من موتسارت را ترجیح می دهم اما تو آزادی بتهوون را ترجیح بدهی.) سیاست میانه روی هم از نسبی گرایی و هم از بنیاد گرایی دوری می کند.
more
