بهادر الفارسية 1399

رمان فارسی. مکث کردم دوباره نگاهش کردم. یعنی با یه دختر پس زده شده با احساسات سرخورده می شد زندگی کرد و به آرامش رسید؟ مردد صاف نشستم. از پنجره چشم انداختم به خیابون نگاهم رفت به یه کامیون قدیمی که نزدیک کافی شاپ پارک شده بود. روی در عقبش این شعر نوشته شده بود. بر در و دیوار قلبم نوشتم ورود عشق ممنوع. عشق آمد و گفت: من بی سوادم. اما ... - اما چی؟ نگاهش کردم و غرق شدم تو اون چشمای عسلی که نمی دونم چرا همین که به من می رسید مثل دو تا کهربا عمل می کرد. - اما اگه شادوماد جا بزنه و عشقش قلابی از آب در بیاد، این تویی که می بازی. اونوقت اون انگشتری رو که برات آوردم دستت می کنی و جمشید و برای همیشه فراموش می کنی و... ساکت نگاهم می کرد. - این دفعه عقد و عروسی رو با هم می گیرم ...