Risānah, Jang, Pust'mudirnītah: Persiska (Farsi) 1390

رسانه، جنگ، پست مدرنیته

Författare: Philip Hammond

Betyg:

17,33 $

4-6 Veckor

Pocketbok

17,33 $

Välj antal

Dela

Önskelista

Media, War, and Postmodernity investigate how conflict and international intervention have changed since the end of the Cold War, asking why Western military operations are now conducted as high-tech media spectacles, apparently more important for their propaganda value than for any strategic aims. Discussing the humanitarian interventions of the 1990s and the War on Terror, the book analyzes the rise of a postmodern sensibility in domestic and international politics and explores how the projection of power abroad is undermined by a lack of cohesion and purpose at home. Drawing together debates from a variety of disciplinary and theoretical perspectives, Philip Hammond argues that contemporary warfare may be understood as 'postmodern' in that it is driven by the collapse of grand narratives in Western societies and constitutes an attempt to recapture a sense of purpose and meaning.

کتاب حاضر، به موضوع تغییر ماهیت جنگ‌ها و مداخلة انسان دوستانه در عصر پس از جنگ سرد پرداخته است. اصلی‌ترین سوال مطرح شده در این کتاب آن است که «چرا امروزه عملیات‌های نظامی به شکل نمایش‌های رسانه‌ای انجام می‌گیرند و ارزش تبلیغاتی آن‌ها مهم‌تر از منافع استراتژیک‌شان است.» نویسنده در راستای پاسخ‌گویی به این پرسش، ضمن بررسی مداخلة انسان دوستانة دهة 1990م و جنگ علیه تروریسم، به دلایل افزایش حساسیت‌های پست مدرن نسبت به سیاست‌های داخلی و بین‌المللی می‌پردازد. همچنین وی تهاجم غرب به عراق را در سال 2003 به عنوان شکستی ایدئولوژیک مورد ارزیابی قرار می‌دهد و به دنبال آن با واکاوی جنگ‌های فرهنگی پس از جنگ ویتنام، ضمن طرح این بحث که نخبگان نظامی، یک لحظه پست مدرن را تجربه کردند، عواقب این بن‌بست را بر زندگی سیاسی معاصر شرح می‌دهد. در پایان وی با طرح تغییرات به وجود آمده در نظریه‌های روابط بین‌الملل از زمان اتمام جنگ سرد، پدیده‌ای را مورد بررسی قرار می‌دهد که از آن به «اصول اخلاقی دگرراهبر» سیاست خارجی غرب یاد می‌شود. همچنین در این مقال این موضوع که پست مدرنیسم تا چه حدّی به جای تفسیر، نمایانگر چالش‌های جامعة‌ معاصر است، به بحث گذارده شده است.