Bar Mazār-i Ṣādiq Hidāyat: Persiska (Farsi) 1399

بر مزار صادق هدایت

Författare: Youssef Ishaqpour

Betyg:

20,42 $

4-6 Veckor

Pocketbok

20,42 $

Välj antal

Dela

Önskelista

Hedayat is the greatest writer of modern Iran, born from the inevitable and catastrophic encounter of a visionary universe of Images and a lyrical-mystical tradition of Love with techniques, objects, and disenchantment. modern from the West. Himself on the dividing line between East and West, Youssef Ishaghpour, sees the experience and work of Hedayat as the lightning springing from this encounter, illuminating the extent of the disaster. A sketch of this landscape, his homage to the great Iranian writer is also an introduction to The Blind Owl, Hedayat's masterpiece, the place, precisely, of the metamorphosis of the ancient visionary world of Love, Image and poem in the abyss of a bottomless night, of shadow, of distorting mirror and of gaze.

«کسانی هستند که از بیست سالگی شروع به جانکندن میکنند.» این حرف صادق هدایت است، بزرگترین نویسنده ی ایران نوین، کسی که درست شرح همین جانکندن را نوشته است. بدبینی درمان ناپذیری که او را واداشت تا بعد از یک زندگی دردناک در 1951 م. / 1330 ش. در پاریس دست به خودکشی بزند، چیزی بیشتر از وجود خود هدایت بود. او خودش را "چوب دو سر طلا" میدانست. آدمی که «اشتباهی به دنیا آمده، از اینجا مانده و آنجا رانده.» این "چوب"، مثل زندگی خود او، مثل ایران نوین، روی یک خط مرزی معلق بود، آویزان میان شرق و غرب. هدایت نویسنده ی دوران تجدد ایران بود، تجددی ناگریز. تجدد همه ی زندگی را در شرق زیرورو کرد. نتیجه ی سیاسی و تاریخی آن در ایران انقلاب مشروطیت بود: مردم آزادی می خواستند، دنبال حکومت قانون و تاسیس دولت ملی بودند؛ نظم هم میخواستند، در برابر بینظمی، آشفتگی، و خودسری موجود. رضا شاه دولت ملی، دستگاه حقوقی، و نظم ایجاد کرد، ولی در قالب استبداد شرقی. اما آنچه تحقق نیافت آزادی بود، و کار صادق هدایت به قول شاهرخ مسکوب- از عوارض همین شکست در تحقق آزادی بود.