Tim darmānī: Justārī dar ravān'shināsī va ravish'shanāsī-i mūsīqī darmānī: Persiska (Farsi) 1388

استفاده درمانی از موسیقی در حوزه سلامت جسم و روان به زمان فیثاغورث برمی‌گردد. در ایران اسلامی نیز، فارابی و ابن سینا رسالاتی درباره تاثیر موسیقی بر سلامت انسان نگاشته‌اند. امروزه و به خصوص در چند دهه اخیر، دامنه مطالعات در زمینه موسیقی‌درمانی چنان گسترده شده است که معتبرترین دانشگاه‌های جهان دوره‌های رسمی دانشگاهی را در مقاطع گوناگون، در این زمینه برگزار می‌کنند. با نیم‌نگاهی به برنامه‌های آموزشی موسیقی‌درمانی در دانشگاه‌های مختلف، غلبه یکی از دو گرایش تحلیلی و ترکیبی دیده می‌شود. برخی تمایل دارند مانند فرمول گسترده یک داروی ضدافسردگی سه حلقه‌ای بتوانند عناصر یک موسیقی شادی‌بخش را نیز تجربه کنند؛ در حالی که برخی به تاثیرات کلی و آماری آهنگ‌ها بیش‌تر توجه می‌کنند و مبنای تجویز را نه کاملا استقرایی، که قیاسی استقرایی قرار داده‌اند. شیوه کتاب حاضر از نوع دوم است؛ گرچه شناسایی تم‌های موسیقی و البته تم‌های زندگی، اساسی قیاسی دارد، ولی این شیوه مورد مطالعات استاندارد و روشمند نیز قرار گرفته است. این کتاب، حاصل سال‌های پژوهش در موسیقی و آهنگسازی است. در واقع، تم‌درمانی را می‌توان فنی برای تحول هوشیاری دانست که بدون آن‌که فرد را درگیر هزارتوهای ذهن کند، سعی می‌کند تا وضع کلی روان را تغییر دهد. کتاب دارای سه فصل با عنوان‌های روش‌درمانی و روان‌شناسی موسیقی، موسیقی‌درمانی، و تحلیل تم زندگی و تم‌ درمانی می‌باشد.