Sfora: Polska 2020

Uwierzysz, jeśli ktoś Ci powie, że w okolicach Zielonej Góry grasuje wilkołak? A jeśli ma na to dowody, na przykład ślady sierści i kłów? Albo odgryzioną dłoń? Stołeczny detektyw, Brudny, nie ma łatwo. W pierwszym tomie musiał wrócić do rodzinnego miasta, Zielonej Góry, by rozwikłać zagadkę mordercy, który był łudząco do niego podobny. W tej odsłonie Ziemia Lubuska wzywa go ponownie, tym razem za sprawą dziwnych zjawisk, z którymi nie radzą sobie lokalni funkcjonariusze. W zimowej scenerii Igor Brudny będzie poszukiwał tropów, które pomogą mu w rozwikłaniu zagadki morderstwa, z bardzo niekonwencjonalnymi poszlakami. Niedługo po tym, kiedy w lesie zostaje znaleziona ręka, najprawdopodobniej odgryziona przez człowieka, z zakonu znika jedna z zakonnic. Jej poszarpane szczątki podsycają pogłoski o monstrum, które grasuje po Zielonej Górze. Brudny, wraz z przyjacielem Romualdem Czarneckim, po raz drugi formują ekipę śledczą. Bohater będzie musiał nie tylko wykazać się sprytem i umiejętnością dedukcji. Zakonnica była jedną z jego nauczycielek w sierocińcu, w którym się wychował. Po pewnym czasie wątki zaczynają się na siebie nachodzić, a atmosfera wyraźnie się zagęszcza. Gazety kłamią, to niemożliwe, że za wszystkimi zbrodniami stoi po prostu stado wygłodniałych wilków. Rozpoczyna się polowanie, w którym nie do końca jest jasne, kto jest i powinien być ofiarą.