Majmū´ah maqālāt-i tārīkh-i ravābaṭ-i khārajī-i Īrān ( dawrah-i mashrūṭah, jild-i 1 ): Persiska (Farsi) 1397

این کتاب اولین جلد از «مقالاتی در تاریخ روابط خارجی ایران در دوره مشروطه» و هشتمین جلد از مجموعه جستارهایی پیرامون تاریخ روابط خارجی ایران است. هشت مقاله موجود در این کتاب، توسط اساتید و پژوهشگران حوزه تاریخ معاصر ایران تألیف شده ‌اند که مقاله اول با نگاهی انتقادی به عنوان «مقدمات جهانی شدن و انتقال نیروی کار در آستانه مشروطیت ایران» از منظری اقتصادی به تحولات ایران نظر دارد و بر مسئله ناکارآمدی نظام اقتصادی ایران و فقر در آستانه انقلاب مشروطه و مهاجرت نیروی کار به کشورهای دیگر از جمله روسیه و تضعیف پتانسیل‌ های اقتصادی ایران تأکید می ‌کند. مقاله دوم و ششم با عناوین «تأثیر انقلاب ١٩٠٥ م. بر انقلاب مشروطیت ایران» و «نخستین انقلاب ایران، تشیع و انقلاب مشروطیت» انقلاب مشروطه ایران را متأثر از فعالیت‌ های طبقات کارگری مهاجر قفقاز و ارامنه داشتاکیون و انجمن همتی ‌ها می ‌داند و از منظری چپ‌ گرایانه به اصلاحات ایران نظر دارد. مقاله سوم و چهارم «قرارداد ١٩٠٧» میان انگلیس و روسیه بر سر تقسیم ایران را مورد بررسی قرار می‌ دهند. پنجمین مقاله این کتاب با عنوان «مخالفت با قرارداد ١٩١٩ ایران و انگلستان» به مخالفان داخلی، یعنی جمعی از روشنفکران، وطن‌ پرستان و روحانیون و مخالفان خارجی با قرارداد ١٩١٩ می ‌پردازد. هفتمین مقاله با عنوان «مردم معمولی ایران و تأثیرات فرهنگی بریتانیا» با رویکردی فرهنگی به تاریخ، مدعی این مسئله است که به رغم مخالفت با سیاست ‌های انگلیس در سطوح بالای مملکتی در دوره مشروطه، مردم معمولی نسبت به فرهنگ انگلیسی واکنش مثبت داشتند و این مسئله نشان دهنده تعارض دولت و ملت از یکدیگر در این دوره است. مقاله پایانی با عنوان «الگوی سیاست خارجی ایران از مشروطه تا بر آمدن رضا شاه» بر مباحث نظری و الگوهای تکرار شونده سیاست خارجی ایران از دوره مشروطه تا پایان قاجار می ‌پردازد و دو عامل مهم و تأثیرگذار انقلاب کمونیستی روسیه و سیاست‌ گذاری‌ های وزارت امور خارجه ایران را مانع از فروپاشی ایران در کوران اختلافات داخلی و جنگ جهانی اول می‌ داند.