Shikanjahʹgarān mīgūyand ...: Persiska (Farsi) 1386

کتاب حاوی خاطرات و اعترافات بهمن نادری پور (تهرانی) و فریدون توانگری (آرش) دو تن از مشهورترین شکنجه گران ساواک می باشد. انتشار اسناد مربوط به مبارزات دوران قبل از انقلاب در جمهوری اسلامی، همواره با تحریف ها و سانسورهای فراوانی همراه است. در این اسناد و نوشته ها معمولا مبارزات ضددیکتاتوری همه ی مخالفین کنونی حکومت ایران، حذف شده و نادیده گرفته می شود. با این حال، کتاب اخیر، گوشه هایی از رفتار ساواک شاه با مخالفین خود را آشکار می کند. بهمن نادری پور (تهرانی) و فریدون توانگری (آرش)، دو تن از شکنجه گران معروف رژیم گذشته هستند که بیشتر مبارزان و انقلابیونی که زندان رفته اند، آنان را می شناسند. جسته و گریخته در خاطرات بازگو شده آنان، قساوت تهرانی و آرش بیان شده، اما تاکنون به طور خاص، کتابی درباره آنها نگاشته نشده بود. این کتاب پس از تبیین نقش دستگاه اطلاعاتی در رژیم پهلوی و جایگاه آن در فصل نخست، زمینه های پیدایش کمتیه مشترک ضدخرابکاری را در فصل دوم بررسی می کند. کمیته مشترک ضد خرابکاری به علت ناهماهنگی بین شهربانی و ساواک تشکیل و کمیته سوم ساواک و بخشی از شهربانی با یکدیگر ادغام شده و کمیته مشترک به وجود می آید. این کمیته، بازداشتگاهی داشته که تهرانی، شکنجه گر معروف در آن از مبارزان اعتراف می گرفته است. بازداشتگاه موقت کمیته مشترک، گاه به زندان تبدیل می شده و حتی مواردی بوده که تا سه سال فردی را آنجا نگه می داشتند.