Tahīlīm (mazāmīr-i ḥaz̤rat-i Dāvūd): Persiska (Farsi) 1379

مزامیر یا زبور داوود، یکی از بخش‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در کتاب مقدس است. مزامیر به صورت شعر بی‌ وزن عبری نگاشته شده‌ است. قسمت‌هایی از مزامیر به همراه برخی از متون دیگر نمازهای سه‌ گانه یهودیان را تشکیل می‌دهند. همچنین خواندن تهیلیم را به مناسبت‌های گوناگون نیز انجام می‌دهند. در این کتاب نام بسیاری از آلات موسیقی قدیمی مانند دف، کینور و غیره ذکر شده‌ است و در بخش‌هایی از آن بر اهمیت موسیقی و رقص برای ستایش پروردگار تأکید شده‌ است. سرایش تعدادی زیادی از این اشعار به داوود، پادشاه اسرائیل، منسوب است اما پژوهشگران این ادعا رد می‌کنند. از ۱۵۰ مزمور فقط سی و چهار تای آن عنوان ندارند که به آن‌ها مزامیر یتیم گفته می‌شود.