Sani zhi`u bar gulbarg-i khiyal: Persiska (Farsi) 1382

"ساني ژئو" داستان زني پر تلاش است كه با اتكا بر توانايي هاي خويش بر مشكلات و ناهمواري هاي زندگي فايق مي آيد و بر بلنداي افتخار مي ايستد. او از طبيعت و صلح مي گويد، از مشكلاتي كه گويي بشر آنها را به دست فراموشي سپرده، همچنين از پوچي انسان هايي كه كبر و غرور چشمشان را بسته، از بي مهري و جاي ديگر از كيمياي عشق و از زندگي... ساني ژئو داستان زندگي زني است كه از همان آغاز وظيفه مادري را بر عهده دارد؛ بي آن كه روزي مادر شود؛ مادري براي خواهران و برادران بي پناه خويش. مادري براي دختري كه داغ بي رحمي پدري بي خود را بر جسم تكيده اش دارد. مادري براي "ساني ژئو" - معبدي دور افتاده و متروك - كه آن را به بهشتي مبدل مي سازد تا در آن جا اقوام و ملل مختلف گرد هم آيند، و از صلح و آرامش و ثبات سخن بگويند...