Andīshah-i sīyāsī dar Īrān-i bāstān: Persiska (Farsi) 1396

ایرانیان برخوردار از سنت بزرگ اندیشۀ سیاسی هستند که ریشه در دورۀ باستان دارد. پیوند بلند مدت دین و دولت از عصر باستان، سنت نظریۀ ایران شاهی حاکم بر ایران در دورۀ مابعد حملۀ اسکندر و به تبع آن وجود مبانی و تکنیک های اعمال قدرت، ساختاری از اندیشۀ سیاسی را به وجود آورده که برای هر متفکر علاقه مند به ایران و اسلام جذاب و خواندنی است. این کتاب با تکیه بر روش اندیشه شناختی جان مارو و با محوریت چهار پرسش چیستی غایت امر سیاسی، کیستی حاکم، محدودیت های اعمال قدرت و حق اعتراض بر ضد حاکمیت به نقد و بررسی ساختار اندیشۀ سیاسی در ایران قبل از اسلام می پردازد و نگاهی اجمالی به مکاتب، اندیشمندان و متون سیاسی ایران باستان می‏ اندازد. کتاب عمدتاً متن محور بوده و با تکیه بر اسطوره ها، کتیبه های هخامنشی و آثاری چون اوستا، ارداویراف نامه، عهد اردشیر، نامۀ تنسر، کارنامۀ اردشیر بابکان، کتیبه های کرتیر، منابع به جای مانده از ایران باستان را با نگاهی انتقادی تجزیه و تحلیل کرده است. این کتاب با توجه به نبود کتابی مستقل در باب اندیشۀ سیاسی در ایران باستان می تواند نیاز طیف وسیعی از مخاطبان را پاسخ گوید.