Malakīyyah: muntakhab-i akhlāq-i Jalālī bih nām-i Ẓahīr al-Dīn Muḥammad Bābur: Persiska (Farsi) 1394

با توجه به نثر فارسی کمی دشوار و تا اندازه‌ ای آمیخته به عربی اخلاق جلالی، بهرام بن حیدر در متن ارائه‌ کردۀ خود کوشیده است شماری از کلمات و عبارت‌ ها را به شکل ساده‌ تری به کار برد؛ چنان‌ که برای نمونه به جای عبارت «اصابت در رأی و فکرت» از عبارت «فکر صحیح» استفاده کرده است. بحث از انواع سیاست ملک، خصلت‌ های پنجگانۀ پادشاه و قواعد ده گانۀ اساس بنای دولت، از جمله مباحثی است که در این رساله مطرح شده است. تأکید بر اخلاق‌ مداری پادشاه و توصیۀ او بر پوشیده داشتن اسرار، مکر در برخورد با دشمنان در عین پرهیز از دروغگویی به زبان، مبالغه در تشویق ممتازان هر امر، خوار نکردن دشمن شکست‌ خورده و اهتمام به عفو پس از پیروزی پایان‌ بخش فصل نخست «ملکیه» است. فصل دوم «ملکیه» گزیده‌ ای از لواحق اخلاق جلالی را دربر دارد که ترجمان فارسی وصایای منتسب به افلاطون و ارسطو هستند. البته بر خلاف اصل کتاب، در «ملکیه» وصایای ارسطو پیش از وصایای افلاطون نقل شده‌ اند. همچنین در گزیدۀ ارائه شده از وصایای افلاطون دو فراز هست که از لمعات ششم و هفتم لامع سوم گزینش شده و ذیل سخنان افلاطون آمده‌ اند و در اصل از افلاطون نیستند. این متن از یگانه نسخۀ تاکنون یافت شده از «ملکیه» در ٢٦ برگ به شمارۀ ٤١٨ در کتابخانۀ مجلس سنا و با توجه به متن تصحیح‌ شدۀ اخلاق جلالی تصحیح شده است. مقدمه و تصحیح و تحقیق: محمد کریمی زنجانی اصل، با همکاری آزاده کرباسیان