Ṣidā-yi zamānah: jama'ah shināsī-i shakhṣīyāt-i zan dar rumān-i baʻd az inqilāb: Persiska (Farsi) 1395

به تدریج با پیچیده شدن ساختار جامعه، ساختار رمان نیز پیچیده می شود. این دگرگونی توجه به شخصیت پردازی را نیز به همراه دارد. شخصیت که در اولین رمان های فارسی در حد تیپ و نماینده ی طبقه ی اجتماعی یا خانواده بوده است اکنون در ساختار رمان در اولویت قرار می گیرد و به فردیت دست می یابد. این گرایش را در رمان قبل از انقلاب هم مشاهده می کنیم اما بیش تر در مورد شخصیت های مرد. دگرگونی ساختار اجتماعی در سال های پس از انقلاب، در رمان این دوره تأثیر آشکاری می گذارد و از جمله برای اولین بار در تاریخ رمان فارسی، شخصیت زن به درجه ی اعلایی از فردیت دست می یابد. در این دوران فعالیت اجتماعی زن که ناشی از مدرن شدن جامعه است در رمان نیز منعکس می شود. شخصیت های زن، مورد توجه نویسندگان قرار می گیرند و شخصیت شان با دقت ترسیم می شود. در این تحول نه تنها به کارگیری روش های گوناگون شخصیت پردازی موثر است بلکه معرفی شخصیت در برخورد با وقایع تاریخی و اجتماعی و فعالیت او در گروه های مختلف جامعه - یعنی توجه به عوامل جامعه شناختی شخصیت پردازی - از اهمیت خاصی برخوردار می شود. در این کتاب برآنیم تا نقش عامل جامعه شناختی شخصیت پردازی در رمان بعد از انقلاب را در شکل گیری رمان مدرن چند صدایی بررسی کنیم.