Islām mīyān-i ḥaqīqat va tajallī-i tārīkhī: Persiska (Farsi) 1393

کتاب مشتمل بر دو فصل است: فصل اول: ویژگی های پیام محمد(ص) و فصل دوم: قرآن در تاریخ. مترجم در مقدمه ی کتاب می گوید: مبالغه نیست اگر بگوییم سازگاری دین و مدرنیته یا عدم سازگاری آن دو بزرگ­ ترین دغدغه ی فکری بشر امروز و خصوصا" انسان مسلمان است. آیا مدرنیته و فرزند طبیعی آن ـ جهانی شدن یا جهانی ­سازی ـ می­ تواند الگوی تأمین سلامت همه­ جانبه ی بشر باشد و تحقق اهداف جامع زندگی او را نوید بخشد؟ آیا دوره ی دین محوری در عصر نو و مدرن سپری شده است؟ با کدام شرایط می ­توان به عنوان یک مسلمان هم خوانی دین با دنیای مدرن را فریاد زد؟ آیا راهی جز خودباختگی در برابر غرب مدرن هست؟ رویکرد کلی نویسنده این است که اگر جوهر و حقیقت اسلام که از پیام، محمد(ص) ـ قرآن ـ درک می ­شود و با اسلام تاریخی متفاوت است، عقل­ گرایانه تعبیر و تحلیل شود هیچ ناسازگاری میان اسلام و مدرنیته نخواهد بود. عبدالمجید شرفی به همراه چند تن از نواندیشان و عصری اندیشان مسلمان عرب و شمال آفریقا مثل عزیز عظمه، جرج طرابیشی، نصر حامد ابوزید، سید محمود القمنی، محمد حداد، خانم رجاء­ بن سلامه رابطه العقلانیین العرب را در سال ٢٠٠٧ در پاریس تأسیس کردند تا با رویکرد عقل­ گرایی شبه معتزلی ضد سلفی به بازخوانی تفسیر فقه، کلام و تاریخ اسلام بپردازند. آن ها معتقدند در روند نمایش تعصب و جمود و ناکارآمدی دین اسلام در عصر مدرن شیخ یوسف قرضاوی و بن­ لادن یکسان مقصرند.