Dāstān-i payāmbarān dar kullīyāt-i Shams (2 jildī): Persiska (Farsi) 1388

شرح و تفسیر عرفانی داستان ها در غزل های مولوی. يكی از ويژگی های كتاب حاضر اين است كه داستان‌ های مربوط به پيامبران به ترتيب حروف الفبا نوشته شده است و هر داستان نيز به دو بخش تقسيم می شود كه بخش اول آن شامل نقل كليه شواهد به تفكيك موضوع و شرح و توضيح هر گروه از شواهد با مراجعه به قرآن كريم و تفاسير است و بخش دوم، تفسير داستان است. در بخش تفسير داستان، ابياتی كه معنی آن با توضيح اشاره‌ های داستانی روشن نمی شود و معنی مجازی و رمزی دارد، به ترتيبی كه در بخش اول آمده مطرح می شود و با استفاده از ديگر آثار عرفانی منظوم و منثور مولوی تفسير می شود. نويسنده، كتاب را با ارائه تعريف پايه ای از مفهوم «تلميح» آغاز كرده و سپس به داستان‌ های پيامبران در شعر درباری، شعر مذهبی و عرفانی، مثنوی مولوی و كليات شمس می پردازد. او با ورود به مبحث پيامبران، مؤلفه‌ ها، شاخصه‌ ها، نشانه‌ ها، نمادها و مفاهيم عرفانی و رمزگونه موجود در غزل‌ های مولانا جلال‌ الدين را با تكيه بر داستان‌ های آدم، ابراهيم، ادريس، ايوب، جرجيس، خضر و الياس، داود، سليمان، صالح، عيسی، لوط و ... مورد شرح و تفسير قرار داده است.