Sharīʻatī az shak tā yaqīn: Persiska (Farsi) 1392

آن چه در این مجموعه به اختصار و در قالب مجموعه مقالات گرد آمده است کوششی است در راستای بازخوانی برخی از افکار و اندیشه های دکتر علی شریعتی که در لا به لای مجموعه آثار وی خودنمایی می کند. نوشتار نخست که عنوان «شریعتی از شک تا یقین» بر خود گرفته است، گردش مداوم و بی وقفه چرخه ی اندیشه شریعتی را از مسیر شک تا ساحل یقین باز می نماید. این بخش در پی اثبات این معناست که او در سراسر عمر کوتاه خود همچون کاوشگران حوزه معرفت کوشید تا در حوزه شناسایی به بنیاد کاملا" یقینی دست یابد که به موجب آن ریشه و خطا و ناراستی و هر گونه تعصب و تحجر و خام اندیشی را در پهن دشت معرفت بینش ها و باورها بخشکاند. «شریعتی و رسالت روشنفکران» و نیز «آسیمیلاسیون از منظر شریعتی» مقالات دیگر این مجموعه را به خود اختصاص می دهد. مخالفت شریعتی با تئوری روشنفکر جهانی و برشماری وجوه متمایز روشنفکر انحرافی و روشنفکر اصیل و آسیمیلاسیون یا تشبه گرایی به عنوان یک بیماری اجتماعی، که حاصل عدم شناخت خود راستین و یا گریز از آن است، از جمله مسائلی است که مشروحا" بحث و بررسی می شود. در مقاله دیگری که «شریعتی طلایه دار نقادی در عرصه سنت» نام گرفته است نقد سنت و بازگشت آگاهانه به آن به منزله ی امری لازم و ضروری در گفتمان شریعتی باز شناخته می شود و چنین باز گفته می آید که بیش ترین تلاش شریعتی در نقادی سنت به نقد مذهب سنتی موروثی و نقد قدرت در عصر سیاست معطوف شده است. «شریعتی و نقادی فلسفه تاریخ هگل» عنوان نوشتار پایانی است که به بررسی و نگاه محققانه و جامعه شناسانه شریعتی به منظومه فکری هگل و نیز نقادی فلسفه تاریخ وی می پردازد. مقایسه پاره ای از آرای فلسفی هگل در تاریخ با اندیشه نظری اسلام، محور اصلی این مقاله را تشکیل می دهد.