Dar bāb-i naẓarīyahʼi muḥākāt: mafhūm-i hunar dar falsafahʼi Yūnānī va ḥikmat-i Islāmī: Persiska (Farsi) 1392

"نظریه ی میمزیس" (Mimesis) یکی از چهار نظریه ی بنیادین و ذات گرا در خصوص تبیین ماهیت هنر شناخته می شود. میمزیس که در زبان انگلیسی به Imitation و در زبان های عربی و فارسی به "محاکات"، تقلید و تشبیه ترجمه شده است، اصطلاحی یونانی است اما این که پیشینه ی تاریخی آن چیست و چگونه و از چه زمانی وارد زبان یونانی شده، پرسشی است که متفکران و اندیشمندان حوزه ی هنر هنوز برای آن پاسخ روشنی نداده اند. کتاب حاضر شامل چهار فصل کلی می باشد: در فصل اول، نویسنده به سیر تاریخی و تحول مفهوم نظریه میمزیس در تاریخ اندیشه و فلسفه ی غرب می پردازد. در فصل دوم، حضور و سابقه ی این اصطلاح در آثار مترجمان و فیلسوفان مسلمان بررسی می شود. در فصل سوم با رویکردی تطبیقی، نظریه ی سادرشیا در حکمت هندو و نظریه ی میمزیس در رأی و نظر نوافلاطونیان به بحث گذاشته شده و در فصل آخر نیز رویکرد حکمت و عرفان اسلامی به محاکات و همچنین بازتاب آن در آثار هنری به ویژه معماری مورد بررسی قرار گرفته است.