Kitāb-i Uhām-i Gūnāgūn: Persiska (Farsi) 1401

در کتاب اوهام گوناگون عومور ایکلیم دمیر شمایل انسان‌هایی را پیش رویمان می‌گذارد که قلبشان را با تنهایی می‌پروند، نیز تصویر زندگی‌هایی که یکدیگر را نادیده می‌گیرند و خاطراتی که با کهنه‌شدن زیبا می‌شوند و بعد بلافاصله آدمی را فرومی‌بلعند. دمیر راوی حکایت خیابان‌های دودگرفته است. داستان پالتوهای آغشته به بوی نفتالین، بلیت‌های باخته در کورس چهارم، گیره‌های لباس مایل به انتحار، فرزانگان دوره‌گرد و حکایات بی‌پایانشان، کارمندان جان‌به‌لب‌رسیده از کار و تمامی ارواح اوهام‌زده‌ای که زندگی روزمره تکه‌پاره‌شان کرده است. جوزف کراتورو، منتقد ادبی، می‌گوید: «قهرمانان باورپذیر ادبیات داستانی ترکیه به‌ندرت از دل وقایع متلاطم و شناخته‌شده‏ی تاریخ این کشور بیرون آمده‌اند. تاریخ معاصر ترکیه معمولا در خاطرات شخصیت‌هایی بازتاب می‌یابد که فصلی از زندگی خود را پشت سر گذاشته و پا به دوره‌ی تازه‌ای نهاده‌اند، مثلا یک فعال چپ سابق که حالا ایام پیری را می‌گذراند. در داستان‌های ایکلیم دمیر عبور از تاریخ به‌مثابه ازدست‌رفتن زمان نیست. او علاقه‏ی بسیاری به خلق گردابی ماهرانه از فضا و زمان در روایت دارد که خواننده را متعجب و سرگردان می‌کند. داستان‌هایی که به هم پیوسته‌اند و به فیلمی می‌مانند با چند منظر روایت که هم‌زمان تصویربرداری شده‌اند و گاه نیز داستان‌هایی مستقل‌اند، احاطه شده در فضایی وهم‌آلود و رمزآمیز که شما را به‌دنبال تارهایی گسسته از روایت‌های قبلی می‌کشاند.»