Chap-i rādīkāl dar īrān: Persiska (Farsi) 1401

چپ رادیكال در ایران

Författare: 'alī Rahnamā

Betyg:

30,61 €

4-6 Veckor

Pocketbok

30,61 €

Välj antal

Dela

Önskelista

To understand why the guerrilla movement started in Iran in the late 1340s and early 1350s, certain hypotheses are proposed. From the logical point of view of a person who shows no psychological desire for violence, it is assumed that peaceful and non-violent methods of political and social change are preferable to violent methods. A young guerrilla who, knowing how short his life will be, chooses to join the armed struggle, makes a conscious decision to give up the important opportunities of worldly life and its pleasures. The life philosophy and way of thinking of such a person are different from the normal way of life based on maximum pleasure and minimum pain and sorrow.

خشونت به عنوان گزینه سیاسی. هرگونه تصمیم سیاسی و فردی برای مسلح شدن علیه دولت؛ تمایل بـه مشارکت در عمل قهرآمیز ایجاد خسارت ،مادی آسیب رساندن و در صورت لزوم مرگ هموطنان را پیش فرض میگیرد برای درک اینکه چرا در اواخر دهه 1340 و اوایل دهه 1350، جنبش چریکی در ایران آغاز شد فرضیه های مشخصی مطرح است. از نظرگاه منطقی فردی که هیچ میل روان شناختی به خشونت نشان نمی دهد بر این پیش فرض است که روشهای مسالمت آمیز و غیر خشونت آمیز تغییر سیاسی و اجتماعی نسبت به روشهای خشونت آمیز ارجحیت دارند. چریکی جوان که با دانستن اینکه چقدر زندگی اش کوتاه خواهد بود، پیوستن به مبارزه مسلحانه را انتخاب میکند تصمیمی آگاهانه میگیرد تا فرصت های مهم زندگی دنیوی و لذتهایش را کنار بگذارد فرد انقلابی به محض انتخاب زرهی از یقین و باور را در یک مسیر یک طرفه به تن میکند فلسفه زندگی و طرز فکر چنین فردی با طرز زندگی عادی مبتنی بر لذت حداکثری و درد و اندوه حداقلی متفاوت است. انقلابی همچنین میداند که انتخاب سیاسی به جنگ رفتن با رژیم سرتا پا مسلح پیامدهایی خواهد داشت که بارزترین آن قطع ارتباط با زندگی معمولی برای یک دوره نامعلوم است.