Farāsū-yi sarmāyah: buḥrān-i sākhtārī-i niẓām-i sarmāyah: Persiska (Farsi) 1389

نویسنده در این اثر نشان می‌ دهد که فلاسفه غرب از جان لاک تا هگل چگونه فرض خود را بر ابدی بودن و تغییر ناپذیری نظام سرمایه گذاشته بوده‌اند. او تمام مجیز گویی‌ های ملتمسانه مداحان نظام را از مالتوس تا فن هایک با تبحر و ژرفای کم نظیری افشا می‌ کند. مزوارش پی‌ آمدهای ویران‌ گر نظام جهانی سرمایه را از بیکاری گسترده، مزمن و علاج ناپذیر تا وام‌ های کمرشکن کشورهای جهان سوم، از نابودی و تخریب تدریجی و بی وقفه محیط زیست تا نابودی میلیونی انسان‌ ها بر اثر گرسنگی و بیماری‌ های قابل پیشگیری، از سموم فرهنگی تا ادامه تولید دیوانه‌ وار سلاح‌ های هسته‌ ای، میکروبی و شیمیایی مورد بررسی دقیق و عالمانه قرار می‌ دهد. وی خاطر نشان می‌ کند اگر پروژه اصلی و اولیه سوسیالیستی با تغییرات کنونی در شرایط تاریخی منطبق شود، اعتبار خود را نه تنها برای امروز که برای آینده نیز حفظ خواهد کرد. با این همه، به دلیل تجربه شخصی و تاریخی دلسرد کننده گذشته، می‌ بایست این مسئله را می‌ پذیرفتم که تنها با وجود تجربه شوروی و نه به دلیل آن، می‌ توان یک سوسیالیست باقی ماند و این برداشت مخالف روش بسیاری از افراد در غرب بود که کوشش کردند اعتقاد چپی خود را با مجزا کردن شرایط شوروی از اوضاع کشور خود و در همان حال افسانه سازی از الگوی مورد نظرشان حفظ کنند. در کتاب این مباحث بررسی و تبیین شده است: تولید ثروت و غنای تولید، کاهش میزان بهره‌ برداری از کار در نظام سرمایه‌ داری، کاهش میزان بهره‌ برداری از کالا و دولت سرمایه‌ داری: مهار بحران و باز تولید سرمایه به شکل ویرانگر آن، اشکال متغیر حاکمیت سرمایه، واقعیت تاریخی تهاجم سوسیالیستی، نظام اشتراکی و قانون ارزش، و خط مشی کمترین مقاومت و بدیل سوسیالیستی.