Rustam va shāhzādah-yi Samangān: Persiska (Farsi) 2013

از رستم چه می‌دانیم؟ از مردی که «مَردِ مردان» است، چگونه می‌توانیم تصویری ارائه‌دهیم که با تصویرِ آرزویی دل‌های مردم ایران، انطباق داشته‌باشد او مظهر شکست‌ناپذیری ابدی یک ملت است. در حالی‌که رستم شاهنامه، تصویر روشن‌تری دارد. او عظمت شاهان را دارد اما هرگز آرزوی شاهی نکرده است. با وجود این تصویر روشن و انسانی، او در متن شاهنامه، عمری ششصد ساله می‌یابد. باورکردنی نیست. اما آرزو کردنی‌است. اگر نه چنان بود، چگونه می‌شد در بستر رویدادهای فاجعه‌بار و پر فراز و نشیب این تاریخ افسانه‌ای، پشتوانه‌ای آن گونه داشت. آیا رستم، بازتاب نامیرایی یک ملت نیست؟ باید پذیرفت که اُفت و خیزهای زندگی شخصیت‌های شاهنامه، بخشی از زندگی ماست. اگر نبود، شاهنامه در جان مردم، باقی نمی‌ماند. من در این کتاب، آگاهانه تلاش‌داشته‌ام، شاهنامه را با شاهنامه به بازشناسی بگذارم. گاه اندیشیدن به یک مصراع فردوسی، برای من، اهمیت بیشتری از بسیاری مستندات علمی و تاریخی داشته‌است. در برخی از فرازهای کتاب، من بر برپاره‌ای از رویدادها، گفته‌ها و حرکت‌ها، تأکیدهای مجدد داشته‌ام. بدان‌جهت که آن موردها، گاه برای من چنان اندیشه برانگیز بوده‌اند که دوست‌داشته‌ام خواننده نیز از آن، بی‌بهره نماند