Aqtaṣād-i satāragān ( ṭarrāḥī-i ulgūyī ʻamalī barāy-i tawsaʻah-i aqtaṣādī Īrān ): Persian 1398

آینده نگری برای رشد سیاست اقتصادی ایران. نگارنده در این کتاب در پی پاسخ به این پرسش‌ های مهم است که چگونه می‌ توان کشوری مانند ایران را که در مسیر توسعة اقتصادی خود با موانع متعدد سیاسی، اقتصادی و فرهنگی مواجه است به سوی توسعة اقتصادی حرکت داد؟ آیا برای کشوری که با شدیدترین تحریم‌ های اقتصادی طول تاریخ دست و پنجه نرم می‌ کند دستیابی به توسعة اقتصادی با تکیه به منابع داخلی امکان‌ پذیر است؟ این اثر ضمن ارزیابی وضعیت کشور در عرصه‌ های اقتصادی، سیاسی، اقتصاد سیاسی و فرهنگی، با رویکردی واقع گرایانه در جستجوی پاسخی عملی برای این پرسش‌ های مهم است. اقتصاد ستارگان الگویی عملگرایانه است که بدون مطالبة تغییرات رادیکال، می‌ تواند ایران را در وضعیت کنونی و به‌ رغم وجود موانعی مانند تحریم به سوی انباشت درون زا و توسعة اقتصادی هدایت کند. عمده کارهای پژوهشی صورت گرفته در خصوص شیوه‌ های توسعه اقتصادی در ایران، یا رویکردی یک جانبه به موضوع توسعه نیافتگی اقتصادی کشور دارند و آن را صرفاً از یکی از ابعاد سیاسی، اقتصادی و یا فرهنگی تحلیل می‌ کنند و یا راه حل مشکل را در اتخاذ سیاست‌ های رادیکال و تغییر کلی رویکردهای حاکم جستجو می‌ نمایند که به دلیل سادگی آن شیوة تحلیل و نیز دشواری بروز این تغییرات رادیکال، معمولاً بازده چندانی از این قبیل پژوهش‌ها حاصل نمی‌ شود. اما کتاب اقتصاد ستارگان، به عنوان اثری متفاوت و عملگرایانه، ابتدا در فصل دوم خود به بررسی و شناخت وضعیت فعلی کشور با چهار رویکرد اقتصادی، سیاسی، اقتصاد سیاسی و فرهنگی-اجتماعی می‌ پردازد و تحلیلی چندبُعدی از وضعیت موجود ارائه می‌ نماید که تصویری نسبتاً جامع از شرایط کنونی اقتصاد سیاسی ایران است و سپس با توجه به مبانی نظری که در فصل سوم توضیح داده شده الگوی عملی خود برای سیاستگذاری را تحت عنوان اقتصاد ستارگان در فصل چهارم ارائه می‌ نماید. مبنای نظری مورد توجه نگارنده برای طراحی الگوی عملی اقتصاد ستارگان ترکیبی از نظریه‌ های شناخته شدة انباشت سرمایه، ساختار اجتماعی انباشت، نهادگرایی و دولت توسعه‌ گرا می‌باشد که با توجه به شرایط خاص اقتصاد سیاسی ایران، به نوعی بومی‌ سازی شده‌ اند. احمدی‌ معین در فصل چهارم این کتاب ابتدا محرک‌ های اقتصادی و ابزارهای تأمین مالی آزموده شده در جمهوری اسلامی ایران را ارزیابی کرده و علل ناکامی و عدم موفقیت این محرک‌ ها و ابزارها در حرکت دادن کشور به سوی توسعه را توضیح می‌ دهد و سپس الگوی اقتصاد ستارگان را در دو مرحله ارائه می‌ نماید. وی در این بخش مقدماتی را برای آغاز فرآیند توسعه ضروری می‌ داند که شامل دو محور کلی هستند؛ محور نخست حرکت به سوی دولت توسعه‌ گرا و محور دوم تثبیت شرایط اقتصاد سیاسی کشور که برای هر یک چند اقدام عملی در حوزة سیاست داخلی و سیاست خارجی پیشنهاد نموده است. وی سپس ۷ اقدام عملی دیگر را به عنوان اقدامات کوتاه‌ مدت پیشنهادی مطرح می‌ سازد که در راستای ایجاد انباشت مؤثر سرمایه و ثبات‌ بخشی به شرایط اقتصاد سیاسی کشور عمل می‌ کنند.