گنزا ربا یمین الفارسية 1398

برگردان فارسی گنزا ربّا، کتاب مقدس منداییان، به کوشش اشکندا سالم چحیلی و هیات مترجمان انجمن صابیین مندایی ایران ـ اهواز منتشر شد. این اثر به سعی «نشر ترآوا» به انجام رسیده و می‌توان آن را یک اتفاق برشمرد. پیش از این ترجمه‌های آلمانی، عربی و انگلیسی گنزا ربّا در دسترس دین‌پژوهان قرار گرفته بود. گنزا ربّا یا کنزا ربّا یا کنزه ربّه در زبان مندایی «گنج بزرگ» معنی می‌دهد. گنزا ربّا ۱۸ کتاب و ۶۲ سرفصل دارد و شامل ۲ بخش مجزاست. متن عمودی سمت راست صفحات برای زندگان نگاشته شده و متن کوچکتر سمت چپ صفحات که وارونه (از پایین صفحه به بالا) است، به مردگان پرداخته است. متن سمت راست شامل موضوعات مربوط به آفرینش هستی، دعا و مزمور و قصص است و متن وارونه سمت چپ به روح انسان و صعود آن به قلمرو روشنایی می‌پردازد. مندائیان معتقدند این کتاب نخستین کلام خداست که پس از آفرینش آدم توسط فرشته‌ای به نام هیبل زیوا ابلاغ شد و تا زمان پیدایش خط سینه به سینه نقل می‌شده ‌است. در کتاب دهم این اثر چنین می‌خوانیم: «به نام یزدان بزرگ. پیمانه‌ام در عالم کامل شد و شمارشم در دوره‌ها تحلیل رفت. خارج شدم از عالم ظلمت و از جام امتزاج مرگ. رفتم و رسیدم به مطرثای سگ‌های حریص و هار، که چشمانشان کورند و نمی‌بینند، گوش‌هایشان کرند و نمی‌شنوند، نام خداوند را برایشان یاد کردم، برای نام خداوند قیام نکردند؛ نام مرگ را برایشان یاد کردم، برای نام مرگ نیز قیام نکردند. در آن مطرثا ترسیدم و به لرزه افتادم و هراسان گشتم، به لرزه افتاد همه قامتم در پوششم.»