مرا قوماندان صدا نکنید الدارية (الفارسية) 1395

از متن کتاب: ...گفتم که هوش کنید که مرا قوماندان صدا نکنید از این پس. می‌خواهم همان صوفی‌منان صاف و ساده باشم. لاکن یگان تا کونش می‌خارد که تا مردم‌آزاری نکند، قرار نمی‌گیرد. مثل همین قربان‌چریک خدازده. باربار حوصله کردم و لاحول گفتم؛ اما بدتر شیرک شد. از من سامان بازی جور کرده بود برای خود. آن روز هم خسته از کار روزانه چنان مغزم به جوش آمد از دیوانه‌گی‌اش که دویده آمدم کلاشینکوف را سر فیر کرده پس رفتم به قصدش که بی‌خار ایستاده بیخ دیوار مسجد. وقتی کلاشینکوف را در دستم دید، بی‌تاب شد که:«چه خوردی که هضم نمی‌تانی قوماندان!» پتوی سر شانه‌اش را دور انداخت و طوری دوید به طرفم که در آن واحد جای خشم دلم را بیم گرفت که مبادا...