گاردن پارتی الفارسية 1371

"مرد جواني كه در خوابي عميق غوطه ور بود بر بستر غنوده بود خوابي آنچنان عميق و آنچنان آسوده كه او را فرسنگها از آن دو دور كرده بود. بس آرام و بس دست نيافتني، گويي در عالم رويا سير مي كرد. ديگر هرگز، هرگز خوابش را نياشوبيد... سرش بر بالشي آرام گرفته بود و ديدگانش بسته بود و در زير پلك هاي بسته هيچ چيز نمي ديد. يكسره دل به رويا سپرده بود. اكنون گاردن پارتي و سبد و تور به چه كارش مي آمد؟ ميان او و اين چيزها فرسنگها فاصله افتاده بود. اكنون سترگ بود و زيبا. در اثنايي كه آنها مي خنديدند و اركستر مي نواخت، اين پديده ي شگرف به كوچه راه يافته بود. سيماي خفته اش به زبان بي زباني مي گفت شادم... شاد... همه چيز نيكو است. همه چيز درست همانطوري است كه بايد باشد. خشنودم." اين داستان كوتاه بر مبناي تجربه ي شخصي كاترين منسفيلد نوشته شده است، براي خوانندگان در هر سني جذاب و خواندني است.