ابریشم نخ کش الفارسية 1399

رمان فارسی.
- برنامه کنیم بریم سفر؟
با پوزخند پرسیدم:
- فرار کنیم!؟ بریم شمال یا جنوب؟
طاق باز دراز کشید و بلندتر خندید، دستی به ته ریشش کشید و خنده هایش که تمام شد، دوباره به پهلو شد:
- منظورم از مسافرت اونی که تو فکر می کردی نبود!
گردنش را با سرپنچه هایش گرفت و اخی گفت. کمی سرش را تکان داد، دوباره زیر خنده زد و چشم هایش برف افتاد.
با صدای دلنشین خنده هاش گفت:
- محور شمال تا جنوب، فقط از بالا تا پایین گردنت!
از شیطنش جا خوردم. حالتی بین تعجب و اخم بودم که پیشانی ام را بوسید:
- نه نیازی چمدون ببندی، نه نیازی مرخصی بگیری یه سر میری و زودم برمی گردی، سفر کوتاه و مقرون به صرفه و ترافیکم که نیست مسیر خلوته!