جاده‌ی جنون الفارسية 1401

"جاده‌ی جنون" رمانی است کوتاه به قلم "غاده السمان" که نخستین رمان تمام و کمال این نویسنده محسوب می شود. این کتاب اثری خلاقانه و جسورانه است که پیامدهای اجتماعی و سیاسی جنگ داخلی لبنان را در سال 1975 به تصویر کشیده است. داستان در یک تاکسی آغاز می شود که در آن با پنج شخصیت اصلی آشنا می شویم. هر کدام از آن ها به دنبال چیزی هستند که به زندگی معنا ببخشد: امنیت، شهرت، ثروت، عزت، به رسمیت شناخته شدن، رهایی از ترس و از شیوه های غیرانسانی تحریم شده توسط سنت. آن ها هنگامی به پایتخت لبنان، شهر بیروت، می رسند که امیدهای خود را بر آن استوار کرده اند؛ اما به زودی همه متوجه می شوند که از زن و مرد، قربانی نیروهایی هستند که تا حدی یا کاملا خارج از کنترل آنهاست، مانند فساد سیاسی، تبعیض طبقاتی، اقتصادی و استثمار جنسی، تخریب محیط زیست و بیعت کورکورانه با سنت. "جاده‌ی جنون" به مبارزات جامعه عرب، به ویژه لبنانی ها می پردازد و یک جور وصیت نامه ی سیاسی است که شکاف های اجتماعی را نشان می دهد. یکی از شخصیت ها ، زنی در جستجوی عشق و آزادی جنسی است اما در می یابد که آزادانه عمل کردن و فاحشه خطاب شدن در این فرهنگ یکی است. شخصیت دیگری روح خود را می فروشد و همه چیز را از دست می دهد. سه شخصیت دیگر فقرای شاغل هستند و باید بی عدالتی های اجتماعی و سیاسی طبقه خود را تحمل کنند. رئالیسم جادویی "غاده السمان" پیام سیاسی "بیروت 75" را ملایم نمی کند. خواننده با از دست دادن آزادی قهرمانان، سرنوشت های ناشناخته و عقلانیت تزلزل یافته، همدلی می کند و با یک داستان تکان دهنده و نگران کننده از یک دوره مهم تاریخ مواجه می شود.