Tārīkh-i Kāghaz dar Īrān: Persiska (Farsi) 1402

تاریخ کاغذ در ایران

Författare: Willem Floor

Betyg:

143 SEK

4-6 Veckor

Pocketbok

143 SEK

Välj antal

Dela

Önskelista

The Chinese invented papermaking, which by the 8th century had reached the Muslim world in Samarkand Baghdad, and Spain by the 11th century. Much later at the end of the 18th century onwards, modern, industrial papermaking was developed by the Europeans. The History of Paper in Iran, 1501 to 1925 sets out for the reader the types of paper made in Iran during the Safavid and Qajar periods and the crucial role imported paper played in the country. The Iranian government attempted to introduce modern European paper production technology, first by sending students abroad to learn about this technology and then by purchasing equipment to set up a paper industry. However, during the 19th century, domestic Iranian paper production came under increasing pressure from paper imports, and the government abandoned its efforts to modernize the domestic paper industry. The authors, renowned scholar Willem Floor in collaboration with Amélie Couvrat Desvergnes a museum conservator of artworks on paper and books, identify and illustrate the watermarks and/or countermarks of the various paper producers and provide examples of the diversity of quality, composition, and nature of the different types of paper used by various strata of the Iranian society. Also provided are detailed import data, showing which country exported paper to Iran, via which routes, as well as their changing market position over time. Finally, the various end uses of paper, from books and farms to paintings, and diverse packing and utilitarian paper are examined and, where possible, quantified data are presented. This book will reward scholars and general readers alike.

کتاب «تاریخ کاغذ در ایران» یک اثر پژوهشی ارزشمند در زمینه‌ی تاریخ تولید و استفاده از کاغذ در ایران است که توسط ویلم فلور، ایران‌شناس و مورخ هلندی نوشته شده‌است. کتاب به بررسی جامع و دقیق تاریخچه کاغذسازی در ایران پرداخته است. این کتاب در سی‌وچهار فصل همراه با تصاویر و نقاشی‌هایی که بیانگر تاریخ کاغذ در ایران است نگاشته شده است. یکی از ویژگی های منحصربه‌فرد این اثر، روش تحقیق عمیق و مستند نویسنده در استفاده از منابع اصیل و معتبر فارسی، عربی و اروپایی است. فلور با مراجعه به اسناد و منابع تاریخی متعدد در کتابخانه ها و موزه های مختلف، توانسته است تصویری دقیق و جزئی از تاریخ کاغذسازی در ایران از آغاز تا دوران قاجار را ترسیم کند. در این کتاب، مباحثی چون معرفی صنعت کاغذسازی به ایران در دوران اسلامی، انواع کاغذهای تولیدی در مناطق مختلف، روش‌های ساخت و مواداولیه‌ی مورداستفاده، نقش کاغذ در گسترش علم و فرهنگ، و حتی نظرات سیاحان و گردشگران خارجی در رابطه با کاغذ مورد بررسی قرار گرفته است. فلور در کتاب خود به رونق صنعت کاغذسازی در دوره‌های مختلف تاریخ ایران از جمله دوران سلجوقیان، ایلخانان، صفویه و قاجار اشاره می کند و نشان می‌دهد که چگونه مراکز تولید کاغذ در شهرهایی مانند اصفهان، شیراز، کاشان، یزد و مشهد شکل گرفته و توسعه یافته‌اند. نکته جالب توجه دیگر در این کتاب، بررسی ویلم فلور در مورد تاثیر متقابل صنعت کاغذسازی ایرانی بر سایر مناطق جهان است. او نشان می‌دهد که چگونه روش‌های ایرانی تولید کاغذ به کشورهای همسایه از جمله هند، آسیای میانه و حتی اروپا راه یافته و تاثیراتی بر جای گذاشته است. علاوه بر این، فلور در بخش‌هایی از کتاب به معرفی اسناد و نسخ خطی کهن که بر روی کاغذهای ایرانی نوشته شده‌اند، می پردازد و اهمیت این صنعت را در حفظ میراث فرهنگی و علمی ایران برجسته می‌کند. در مجموع، «تاریخ کاغذ در ایران» یک منبع غنی و مرجعی مناسب برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به تاریخ اقتصادی، صنعتی و فرهنگی ایران است. ویلم فلور با دقتی موشکافانه، تاریخچه یکی از صنایع کهن و مهم ایران را مورد واکاوی قرار داده و افق‌های تازه‌ای را در این حوزه گشوده است.