Āzādi-yi Intikhāb: Persiska (Farsi) 1402

آزادی انتخاب

Författare: Milton Friedman, Rose Friedman

Betyg:

216 SEK

4-6 Veckor

Pocketbok

216 SEK

Välj antal

Dela

Önskelista

In this classic discussion about economics, freedom, and the relationship between the two, Milton and Rose Friedman explain how our freedom has been eroded and our affluence undermined through the explosion of laws, regulations, agencies, and spending in Washington. Also, they carefully examine how good intentions often produce deplorable results when the government steps in as a middleman. The Friedmans also provide remedies for those economic energetically informing us about what we should do to expand our freedom and promote prosperity. Powerful and persuasive, here is an important analysis of what has gone wrong in America in the past and what is necessary for our economic health to flourish.

کتابی است در سال 1980 توسط اقتصاددانان میلتون و رز دی فریدمن، نوشته شده است. این در درجه اول پاسخی بود به کتاب و مجموعه تلویزیونی برجسته قبلی «عصر عدم قطعیت» توسط اقتصاددان مشهور جان کنت گالبریت. میلتون فریدمن در سال 1976 برنده جایزه نوبل اقتصاد شد. آزادی انتخاب: یک بیانیه شخصی معتقد است که بازار آزاد برای همه اعضای یک جامعه بهترین کار را دارد، نمونه هایی از اینکه چگونه بازار آزاد باعث رونق می شود را ارائه می دهد و معتقد است که می تواند مشکلاتی را در جایی که سایر رویکردها شکست خورده اند حل کند. این کتاب در 297 صفحه منتشر شده در ژانویه 1980 شامل 10 فصل است. این کتاب به مدت 5 هفته در صدر فهرست پرفروش ترین های ایالات متحده قرار داشت. فریدمن ها طرفدار سیاست های اقتصادی آزاد هستند و اغلب از سیاست های مداخله گرایانه دولت و هزینه آن برای آزادی های شخصی و کارایی اقتصادی در ایالات متحده و خارج از آن انتقاد می کنند. آنها استدلال می کنند که تجارت آزاد بین المللی از طریق تعرفه ها و حمایت گرایی محدود شده است در حالی که تجارت آزاد داخلی و آزادی از طریق مالیات و مقررات بالا محدود شده است. آنها از انگلستان قرن نوزدهم، ایالات متحده قبل از رکود بزرگ و هنگ کنگ مدرن به عنوان نمونه های ایده آل یک سیاست اقتصادی حداقلی نام می برند. آنها رشد اقتصادی ژاپن پس از بازسازی میجی و رکود اقتصادی هند پس از استقلال این کشور از امپراتوری بریتانیا را مقایسه می‌کنند و استدلال می‌کنند که هند علیرغم پتانسیل اقتصادی برترش به دلیل برنامه‌ریزی متمرکز، عملکرد بدتری داشته است.