Sīyāḥatnāmah-yi Fīs̲āghūris dar Īrān: Persiska (Farsi) 1401

این کتاب به نام "فیثاغورس حکیم" تألیف شده است تا به طرزی جذاب و دلنشین، توجه خوانندگان را به خود جلب کند و اهمیت آن را برای دانشمندان و دست اندرکاران در زمینه‌ی اطلاعات افزایش دهد. نویسنده در این اثر همانند یک نقاش ماهر، با استفاده از نقوش و تصاویر، داستان‌های تاریخی را بازگو می‌کند و به بررسی موضوعاتی چون تاریخ، عادات، اخلاق، علم و معرفت گذشتگان می‌پردازد. این کتاب با شیوه‌ای زیبا و دلپذیر این مسائل را به تصویر می‌کشد و از طریق آن به خوانندگان خود ارائه می‌دهد. در بخشی از کتاب آمده است: " نخستین نکته که به وضوح تباین مبانی اندیشه ورزی را در ایران و یونان بخوانید شرق و غرب - نشان میدهد به سنت اورگرم مربوط می شود. در فصل سوم کتاب که تحت عنوان زرتشت و فیثاغورس است زرتشت سعی میکند با فرو بردن دست خود در روی گداخته حقانیتش را به مغان ثابت کند. در میان بقیه ی چیزها، مکالمه ای که در این جا بین این دو صورت میگیرد از حیث فلسفی و اندیشه انتقادی یکی از بخشهای مهم کتاب .است از یک سو زرتشت است که میکوشد «معجزه ای بیاورد و از سوی دیگر حکیم اهل تب است که میکوشد نشان دهد این کار او نه معجزه که به آسانی قابل توضیح علمی» است."