Sūrākh va ṣidā-yi āhistih barf: Persiska (Farsi) 1400

سوراخ و صدای آهسته برف

Författare: Jābir Ramizānī

Betyg:

164 SEK

4-6 Veckor

Pocketbok

164 SEK

Välj antal

Dela

Önskelista

The snow is silent, but the water is loud as if the wind is whispering, but it screams. The sun screams silently next to your flesh. The color is splashing on your shoulder, the sun is singing, it is throwing the sun, and the air is also screaming with the song. There is nothing but screams, but the light is passing; continuous Light is also silent, the absolute zero of sound. Darkness is quieter than that. Below the absolute zero of Sadas. silent darkness like snow silent voice When he passes by you, it is as if he has passed away; nothing that nothing A silent voice, the same as snow, the same as darkness, the same as you

برف بی صداس ولی آب صدا داره، انگار یه نجواست باد ولی جیغ می‌کشه. کنار گوشِت آروم آروم جیغ می‌کشه آفتاب بی‌صداس ولی. رنگ می‌پاشه روی شونه ت خورشید آهنگ داره پرتاب می‌کنه آفتابو با آهنگ هوا هم که فریاده. هیچی هم جز فریاد نیست ولی نور کِش داره می‌گذره؛ ممتد. نور هم بی‌صداس، مطلقِ صفرِ صداست. تاریکی از اونم ساکت تره. زیر مطلقِ صفرِ صداس. تاریکی بی‌صداس. عین برف. صدا بی‌صداس. از کنارت که می‌گذره، انگار مُرده گذشته؛ هیچ که هیچ. صدا بی‌صداس، عین برف، عین تاریکی، عین تو