Suhravardī bih ravāyat-i Ashkavarī va Ardakānī: Persiska (Farsi) 13865

شیخ شهاب‌الدین سهروردی قرن ششم ه.ق مبدع و موسس حکمت اشراق است؛ فیلسوف جوانی که در راه اندیشه‌های فلسفی‌اش جان باخت و به "شیخ مقتول" شهره گشت. او تلاش‌های جدی را در راه عرضه‌ی رویکردی جدید در تبیین و اثبات تلاقی عقل و دین (فلسفه و شریعت) پی گرفت. آشنایی با آراء، اندیشه‌ها و جزئیات زندگی وی که یکی از ستبرترین و غنی‌ترین نظام‌های فلسفی است و ریشه در آموزه‌های فلسفی افلاطون، هرمس، فیثاغورث و حکمای پهلوی و بزرگانی چون جاماسب، بزرگمهر و زردشت دارد، برای دانشجویان رشته‌ی فلسفه و علاقه‌مندان حوزه‌ی تاریخ علم بسیار حائز اهمیت است. نگارنده در این کتاب یکی از منابع مهم تاریخ فلسفه‌ی اسلامی یعنی محبوب القلوب را بازخوانی کرده است، زیرا در این اثر گوشه‌ای از حیات و زندگی این حکیم الهی و دغدغه‌های وی نشان داده شده است. کتاب حاوی چهار فصل تحت این عناوین است: دورنمایی از شرح حال شیخ شهاب‌ الدین سهروردی؛ منابع فکری و نظام فلسفی سهروردی؛ سهروردی به روایت اشکوری که در واقع قسمتی از کتاب محبوب‌ القلوب قطب‌ الدین اشکوری است و به حیات و برخی آرا و اندیشه‌های سهروردی اختصاص دارد؛ و سهروردی به روایت سید احمد اردکانی مترجم توانمند سده‌ی 13 ه. فصل سوم و چهارم کتاب بخشی از متن عربی "محبوب‌القلوب" اثر اشکوری است که به وسیله‌ی اردکانی به فارسی برگردانده شده است.