Raw’yat-i māh dar āsmān: barrasī-i tārīkhī-i masʼalah-i laqā’ al-lah dar kalām va taṣavvuf: Persiska (Farsi) 1375

مؤلف در این کتاب کوشیده است به بحث درباره مسئله رؤیت خداوند بپردازد. وی بحث خود را با این حدیث از پیامبر اکرم (ص) آغاز می کند که در پاسخ به امکان رؤیت خداوند در آخرت فرموده بود همانگونه که ماه را در شب چهاردهم در آسمان می بینیم، مؤمنان نیز خداوند را در بهشت خواهند دید. وی سپس با استناد به آیات و مفاهیم قرآنی بحث خود را ادامه می دهد و دلایل دیگری را دال بر صحت مضمون حدیث فوق مطرح می کند. به اعتقاد مؤلف کتاب، دیدار خداوند در آخرت از جمله عقاید مهم صوفیانه است که بخشی از کتاب حاضر به بررسی همین مسأله اختصاص دارد. سه فصل آخر کتاب نیز شامل بحث خواندنی و مستوفایی است درباره دیدگاه صوفیانه در خصوص شوقی که مؤمنان به دیدار خداوند دارند. خواننده در این کتاب با تاریخ کلام و تصوف از ابتدا تا قرن هفتم هجری آشنا می شود و به بسیاری از جنبه های تاریخی عقاید دینی در اسلام، از جلمه پیدایش تصوف و کلام، نهضت احمد بن حنبل و اهل حدیث، نقش و اهمیت حدیث در عقاید، مذهب عشق در تصوف، مسأله شهود و تجربه قلبی، اصطلاحات صوفیه و خاصه معنای شوق، پی می برد.