Farhang-i aṣṭalāḥat-i zabānī dar adabīyyāt-i dāstānī va namāyashī ( jild-i 1 ): Persiska (Farsi) 1397

این فرهنگ شامل ۳۹۰۵ مدخل به همراه شواهد آن‌ ها از هجده اثر داستانی (امیرارسلان، چرند پرند، حکایت پیر و جوان، خاطرات تاج‌ السلطنه، دام‌ گستران یا انتقام‌ خواهان مزدک، رسالۀ مکاتبات مقیم و مسافر، سرگذشت حاجی‌ بابای اصفهانی، سرگذشت ژیل بلاس، سیاحت‌ نامۀ ابراهیم‌ بیک، شمس و طغرا، شهریار هوشمند، عالم نسوان، عشق و سلطنت، علی‌ عمو چنین گفت، قصه‌ های استاد، کتاب احمد، مسالک‌ المحسنین، ملک‌ جمشید طلسم آصف و حمام بلور) و نه اثر نمایشی (اوستاد نوروز پینه‌ دوز، بقال‌ بازی در حضور، تمثیلات، چهار تیاتر، حاجی‌ ریائی‌ خان، حکام قدیم ـ حکام جدید، طبیب اجباری، عروسی حسین‌ آقا، و عروسی جناب آقا میرزا) است. این نخستین فرهنگی است که در آن به آثار نمایشی نیز توجه شده است. همان‌ طور که پدید آورنده در « سرآغاز » اشاره می‌ کند، اصطلاحات زبانی واحدهای واژگانی هستند که در همۀ زبان‌ ها وجود دارند و به دلیل بسامد بالا و کاربرد فراوان اهمیت ویژه‌ ای دارند. این واحدهای زبانی اگرچه به‌ تناسب در همۀ گونه‌ های زبانی وجود دارند، اما بیشتر به گونۀ عامیانۀ زبان تعلق دارند. کاربرد این اصطلاحات، زبان را به گوش سخن‌ گویان بومی طبیعی جلوه می‌ دهد، به همین دلیل بهتر است در آموزش زبان، جایی برای آموزش آن‌ ها در نظر گرفته شود. اساس کار این فرهنگ بر سابقه‌ ای نهاده شده که با فرهنگ فارسی عامیانه، دستاورد پر ارزش زنده‌ یاد استاد ابوالحسن نجفی، پدید آمده است و از حیث مواد و داده‌ ها می‌ توان آن را ادامه و تکملۀ کار ایشان برشمرد، اما خود را محدود به آثار اثر آفرینان تهرانی نمی‌ کند.