Mājirāhā-yi baykil Dustī kah Khīyālī Nabud: Persiska (Farsi) 1403

روزی که بیکل کوچولوی سفید و بامزه، با آن تاج طلایی روی سرش، توی جزیره‌ی دور، به دنیا آمد، دور و برش پر از رنگ‌های رنگین‌کمان بود. آنجا جزیره‌ای بود که دوست‌های خیالی به دنیا می‌آیند، اما در همان جا هم همه‌چیز رنگین‌کمانی ادامه پیدا نکرد. بیکل کوچولو شب و روزهای زیادی منتظر ماند و منتظر ماند تا نوبتش برسد و بچه‌ای او را بخواهد. اما هیچ‌وقت نوبتش نرسید. برای همین هم راه افتاد و رفت توی دنیای آدم‌ها تا شاید خودش آن بچه را پیدا کند. پس چرا توی دنیای آدم‌ها هم همه‌چیز فرق داشت؟ چرا آدم‌ها تا این حد خسته و کسل‌کننده بودند؟ حالا بیکل کوچولو باید چه‌کار می‌کرد؟ یعنی بالاخره روزی می‌رسید که او دوستی واقعی پیدا کند؟ دن سنتت داستانی تصویری و زیبا نوشته است. در حقیقت، کتاب «ماجراهای بیکل، دوستی که خیالی نبود» درباره‌ی تنهایی و یأس ناشی از نادیده گرفته شدن است. اما به پایانی دوست‌داشتنی و امیدبخش ختم می‌شود.