Andūh-i man ( kitāb-i būf / nādāstān ): Persiska (Farsi) 1400

«اندوه من» روایتی از فقدان مادر و تأثیراتش بر زیست فرزند است. «اندوه من» روایتی است صمیمی، دقیق و پر جزئیات از هراس‌ ها و دلتنگی ‌های فرزند یک مادر پیر و بیمار که «درست مثل یک مُرده» روی تخت افتاده، است. نام آن فرزند محمد هاشم اکبریانی است.
آیا «اندوه من» یک نا داستان است؟ آن ‌گونه که از زیر عنوان اثر برمی ‌آید، خود اکبریانی چنین اعتقادی دارد. اما نا داستان چیست؟ روایتی متعهد است بدون دخالت تخیل که واقعیت را همان ‌گونه که هست به مخاطب ارائه دهد. برای نوشتن چنین روایتی می ‌توان از تکنیک ‌های داستان ‌پردازی هم استفاده کرد و این کاری است که اکبریانی در «اندوه من» به بهترین وجه انجامش داده است.
او با بهره‌ گیری از تجربه‌ های طولانی و موفقش در زمینه ‌ی نوشتن رمان و داستان کوتاه بی ‌آن که از بیان امر واقع تخطی کند، رنج‌ هایش را در مواجهه با فرایند فقدان و در نهایت مرگِ مادر، پُر کشش و خواننی روایت کرده است.