Naqsh-i kārgarān dar pīrūzī-i inqilāb-i Islāmī: Persiska (Farsi) 1395

در تحلیل های مختلف از انقلاب اسلامی ایران، به نقش گروه ها و جریان های گوناگون پرداخته شده و هر کدام از این تحلیل ها بر اساس رهیافت نظری خاصی صورت می گیرد. اگر چه، با توجه به وضعیت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی قبل از انقلاب اسلامی، کارگران از جمعیت نسبتا" قابل توجهی برخوردار بوده اند و تأثیر زیادی بر تحولات سیاسی و اجتماعی ایران معاصر داشته اند، با این حال، از جایگاه و نقش کارگران تحلیل های مبتنی بر رویکردهای فرهنگی – اعتقادی کمتر صورت گرفته است. نقش آن ها یا در سایه ی دیگر قشرهای اجتماعی دیده شده و یا با تحلیل های وارداتی از جمله مارکسیستی، واقعیت حضور و ایفای نقش آن ها مخدوش نشان داده شده است. در انقلاب اسلامی ایران کارگران با اعتقاد و ایمانی که داشتند و با پیروی از هدایت ها و راهنمایی های امام خمینی همپای دیگر اقشار جامعه از طریق ساز و کارهای مخصوصی مانند راهپیمایی، اعتصاب و غیره در همراهی با انقلابیون بسیار مؤثر واقع شده اند. این پژوهش با تعیین جایگاه واقعی مشارکت جریان کارگری در پیروزی انقلاب اسلامی، در پی تحلیلی جامع از نقش کارگران در انقلاب اسلامی ایران است. با این نگاه کارگران به عنوان بخشی از ملت ایران با الهام از اندیشه های امام خمینی علاوه بر خواسته های صنفی خود با رویکرد مبارزه با طاغوت در عرصه ی انقلاب اسلامی وارد شده و ظرفیت های انقلابی خود را بروز داده اند. امید است این اثر آغازی برای تمرکز بر سایر موضوعاتی باشد که به شناخت هر چه بیش تر از انقلاب اسلامی ایران منجر شود.