Kanz al-Maʻānī ( Manshaāt-i Nīmdihī ): Persiska (Farsi) 1394

٣عبدالکریم بن محمد النیمدهی، مشهور به ملا عبدالکریم نیمدهی (٨٤٣ ق)، اهل آبادی نیمده، از قرای کنونی ناحیۀ افرز در استان فارس بوده است. وی در روزگار جوانی از طریق خنج و لار به هرمز رفت و به توصیۀ برخی از علمای خنج مورد توجه امیر فخرالدین توران‌ شاه سوم (٧٧٥-٨٤١ ق) قرار گرفت. وی پس از کسب تحصیلات و معلومات لازم در نزد استادانش در شیراز در سال ٨٧٦ یا ٨٧٧ ق عازم هندوستان شد. او نزد استادانی از جمله سید نورالدین احمد ایجی و مولانا شمس‌ الدین محمد لاری کسب فیض کرد، اما استاد و دوست و یاور اصلی او خواجه محمد گاوان بود که ارتباط بسیار نزدیکی با وی داشت. کتاب «کنزالمعانی» شامل مقدمه‌ ای کوتاه در معرفی نویسنده و علت گردآوری کتاب، ١٣٤ نامه و سه دیباچه است. نامه‌ های مذکور کلا" به سه دسته تقسیم می‌ شوند. دستۀ اول، مکاتبات و نامه‌ های نویسنده است مشتمل بر ٥٤ فقره که معمولا" با عنوان «من المؤلف» آغاز می‌ شود. دستۀ دوم، مکاتبات و نامه‌ های خواجه محمود گاوان وزیر است که بخش عمده‌ ای از کنزالمعانی را در بر می‌ گیرد. دستۀ سوم، مکاتبات پادشاهان بهمنی دکن است که مهم‌ ترین آن‌ ها نامه‌ هایی است که پادشاه دکن، پس از مرگ خواجه محمود گاوان، به انشاء و قلم نیمدهی نوشته است.