Falsafah, īdiʼuluzhī va durūgh: Persiska (Farsi) 1392

این کتاب در تفسیر محاوره پایانی کتاب «فلسفه، سیاست و خشونت» اثر دکتر داوری اردکانی نوشته شده است و به این دلیل می‌ توان آن را جلد دوم کتاب «فلسفه سیاست و خشونت» به شمار آورد. کتاب حاضر مشتمل بر دو بخش با عناوین: «ملاحظاتی درباره راستی و راستگویی» و «زبان، خاموشی و دروغ» است. بخش اول ١٠ فصل و بخش دوم ٧ فصل دارد. عناوین فصول کتاب عبارتند از: دروغ چیست؟، دروغ و مصلحت و حقیقت، جایگاه دروغ در زبان، راستی و آزادی در سخن، گوینده سخن و قصد او، دروغ و مصلحت، فاش‌ گویی و فضیلت آزادی، سیاست و دروغ، دروغ در تبلیغات و تاریخ‌ نویسی، مروری دوباره در انواع دروغ و صور دروغگویی (دروغ سازمان یافته)، و بخش دوم شامل فصولی چون دروغ در شعر و صدق در زبان اهل معرفت، راستی و مرگ، دروغ در عصر اطلاعات و وضع توسعه‌ نیافتگی، دروغ سیاستمدار و دروغ دانشمند در سیاست و جامعه، دروغ در زبان غالب و در سخن قدرت، شعر، افشاگر جهان دروغ و اخلاق در ذیل سیاست است. نویسنده در پایان مقدمه کتاب توضیح می‌دهد: «لحن نوشته در بعضی جاها تلخ است، اما این تلخی در جنب تعظیم به صدق و صدیقان نباید چندان ناگوار باشد. من چشم خود را به روی خوبی‌ ها و زیبایی‌ ها نبسته‌ ام و نمی‌ خواهم همه از زشتی و پلشتی بگویم اما وقتی به جای دیدن و گفتن خوبی‌ ها و زیبایی‌ ها، زشتی‌ ها و بدی‌ ها را زیبایی و خوبی می‌ خوانند از یادآوری این تحریف و دروغ خودداری نباید کرد. دروغ وجود آدمی را تباه می‌ کند و آینده زندگی را به خطر می اندازد. در جهان همیشه دروغ بوده است اما بنای جهان بر صدق و راستی استوار است. اگر صدق و صفا از میان برود و فراموش شود و دروغ زبان و جان را به تسخیر درآورد، باید در انتظار فاجعه بود».