دانش اتوپیا فارسی 1401

Dānish-i Utupīyā

نویسنده: Immanuel Wallerstein

امتیاز:

139 SEK

4 تا 6 هفته

شومیز

139 SEK

انتخاب تعداد

اشتراک‌گذاری

لیست علاقه‌مندی‌ها

The twentieth century has witnessed both the triumphs and failures of the dreams that have informed the modern world. In Utopistics , Immanuel Wallerstein argues that the global order that nourished those dreams is on the brink of disintegration. Pointing to the globalization of commerce, the changing nature of work and the family, the failures of traditional liberal ideology, and the danger of profound environmental crises, the founder of world-systems analysis argues that the nation-state system no longer works. The next twenty-five to fifty years will see the final breakdown of that system, and a time of great conflicts and disorder. It will also be a period in which individual and collective action will have a greater impact on the future than has been possible for 500 years. Utopistics distills Wallerstein's hugely influential work on the modern world-system in an accessible way. This fascinating and provocative look into our collective political destiny poses urgent questions for anyone concerned with social change in the next millennium.

قرن بیستم شاهد پیروزی‌ها و شکست‌هایی بوده است که منجر به خودآگاهی دنیای مدرن شده است. در کتاب «دانش اتوپیا» امانوئل والرشتاین استدلال می‌کند که چه طور نظم جهانی که از این رویاها تغذیه می‌کند، در حال فروپاشی است. این نظریه پرداز نظام جهانی با اشاره به جهانی شدن تجارت تغییر نهادهای کار و خانواده. شکست ایدئولوژی سنتی لیبرال و خطر بحرانهای عمیق زیست محیطی. بر این باور است که سیستم دولت_ملت دیگر کارایی ندارد. همچنین او پیش بینی می‌کند که تا نیم قرن دیگر شاهد فروپاشی نظام کنونی، مناقشات و درگیریهای بزرگ خواهیم بود. این دیدگاه شگفت‌انگیز و محرک به سرنوشت سیاسی_اجتماعی ما، پرسش‌های ضروری را برای هر کسی که دغدغه تحولات اجتماعی در هزاره بعدی را دارد، ایجاد می‌کند. به نظر می‌رسد که از همان هنگام که رویاهایی در سر داشته‌ایم_ رویاهای بزرگ، رویاهای سیاسی_ ناامیدی‌هایی نیز داشته ایم. انقلاب فرانسه میلیون‌ها نفر را به وجد آورد و همه کسانی را که در آن شرکت داشتند متحیر ساخت. به نظر می‌رسید که طلیعه عصری جدید است. چندان دیری نپایید که یکی از نخستین ستایشگران آن، یعنی ویلیام وردزورث، مرثیه تلخ خویش، با عنوان پیش‌درآمدها، را برای مصائب دهشتناکی که به بار آورد، نوشت.