Note! Looking for an order placed before 2025-09-20, 16:00? [Click Here]
جمعه - 11 مهر 1404
{"Id":0,"Name":null,"Mobile":null,"Email":null,"Token":null,"Type":0,"ReferencerId":null,"VatConfirm":false,"PublicToken":null,"Culture":"fa-ir","Currency":"sek","CurrencySign":"SEK","CountryIsoCode":"us","HasSubset":false,"Discount":0.0,"IsProfileComplete":false,"HasCredit":false,"LastActivity":"0001-01-01T00:00:00"}
login
ورود
shopping cart 0
سبد خرید

سبد خرید

Menu

اطلاعات محصول
عنوان اصلی: یادی دوباره ازبهار
شابک: 9786224924261
گروه سنی: بزرگسال
صفحات: 570
وزن: 891 g
ابعاد: 18 x 25 x 6 cm
جلد کتاب: جلد سخت

یادی دوباره ازبهار فارسی 1403

Yādī Dawbārah az Bahār

نویسنده: Sa'īd Buzurgī Bīgdilī
امتیاز:
178 SEK
4 تا 6 هفته
لیست علاقه‌مندی‌ها
Wishlist
اطلاعات محصول
عنوان اصلی: یادی دوباره ازبهار
شابک: 9786224924261
گروه سنی: بزرگسال
صفحات: 570
وزن: 891 g
ابعاد: 18 x 25 x 6 cm
جلد کتاب: جلد سخت
Mirza Mohammad Taqi Khan, pen name Bahar, born on December 8, 1977, in Mashhad, is a prominent contemporary writer and politician. He attended freedom-loving gatherings with his father from a young age, became acquainted with new ideas, and fell in love with constitutionalism and freedom. In 1924, during Reza Khan's prime ministership, he composed the famous Masnavi "Jumhuri Nameh" in opposition to Reza Khan's republic, with the help and cooperation of Mirzadeh Eshghi. Therefore, the Reza Shahi era was a time for him to stay away from politics and be closer to science and culture. After Shahrivar 1924, he became the Minister of Culture in Qavam's cabinet and entered the 15th Majles as a representative of Tehran. Tuberculosis and the incomplete treatment process weakened him even more. Finally, Bahar said goodbye to life on the 2nd of Ordibehesht 1955, at sixty-four. The articles in this book, written by eminent figures such as Mohammad Dabirsiyaghi, Ahmad Samie Gilani, Bastani Parizi, Mazaher Mosaffa, Jalil Tajlil, and others, have been collected on the 50th anniversary of Bahar's death.
more
میرزا محمدتقی خان متخلص به بهار زادۀ ۱۸ آذر ۱۲۵۶ در شهر مشهد، ادیب و سیاست‌مدار برجستۀ معاصر است. او که از نوجوانی به اتفاق پدرش در مجامع آزادی‌خواهان حاضر می‌شد، با افکار جدید آشنا شد به مشروطه و آزادی دل بست. او در سال ۱۳۰۳، در دوره نخست‌وزیری رضاخان با همراهی و همکاری میرزادۀ عشقی، مثنوی معروف «جمهوری نامه» را در مخالفت با جمهوری رضاخانی سرود از این رو دوران رضاشاهی، برای او دوران دوری از سیاست و نزدیکی به علم و فرهنگ بود. پس از شهریور ۱۳۰۳ او در کابینۀ قوام وزیر فرهنگ شد و به‌ عنوان نمایندۀ تهران به مجلس پانزدهم راه یافت. بیماری سل و ناتمام ماندن پروسۀ درمان، او را بیش از پیش ضعیف کرد. نهایتاً بهار در روز دوم اردیبهشت ۱۳۳۰، در حالی که شصت و چهار ساله بود، زندگی را بدرود گفت. مقالات کتاب حاضر به قلم بزرگانی چون: محمد دبیرسیاقی، احمد سمیعی گیلانی، باستانی پاریزی، مظاهر مصفا، جلیل تجلیل و دیگران در پنجاهمین سالگرد درگذشت بهار گردآمده است.
more