هستی شناسی معطوف به شیء فارسی 1403
Hastī'shināsī-yi Ma'ṭūf ah Shay'
155 SEK
اشتراکگذاری
Wishlist
عنوان اصلی:
Object-Oriented Ontology: A New Theory of Everything
شابک:
9786003679160
مترجم:
Navīd Ḥamzavī
ناشر:
Nimazh
گروه سنی:
بزرگسال
صفحات:
288
وزن:
196 g
ابعاد:
14 x 21 x 2٫5 cm
جلد کتاب:
شومیز
We humans tend to believe that things are only real in as much as we perceive them, an idea reinforced by modern philosophy, which privileges us as special, radically different in kind from all other objects. But as Graham Harman, one of the theory's leading exponents, shows, Object-Oriented Ontology (OOO) rejects the idea of human the world, he states, is clearly not the world as manifest to humans. "To think a reality beyond our thinking is not nonsense, but obligatory." At OOO's heart is the idea that objects—whether real, fictional, natural, artificial, human, or non-human—are mutually autonomous. This core idea has significance for nearly every field of inquiry which is concerned in some way with the systematic interaction of objects, and the degree to which individual objects resist full participation in such systems. In this brilliant new introduction, Graham Harman lays out OOO's history, ideas, and impact, taking in art and literature, politics and natural science along the way. From Sherlock Holmes, unicorns, and videogames to Dadaism, Voltaire, and string theory, this book will change the way you understand everything.
more
هستیشناسی معطوف به شیء یا OOO یک نظریهی فلسفی جدید است که از دل رئالیسم نظرورزانه بیرون میآید و ژیژک، دریدا و فوکو را آنتیرئالیست میخواند. فلسفهای که شیء را نه همبسته با انسان که مستقل از او میبیند. مسئلهی رئالیسم نظرورزانه، هستی برای ما نیست؛ هستی بهخودیخود است. این فاصلهگیری از محوریت انسان اندیشنده چیزی است که رئالیسم نظرورزانه از آن آغاز میکند. انسان بهمثابهی هستی در مجاورت هستندههای نا-انسانی دیگر، بدون جایگاهی ویژه: یا هستیشناسی مسطح.
کتاب گراهام هارمن از دونالد ترامپ شروع میکند، نظریههای علمی مدعی «تئوری همهچیز» را مردود میشمارد و با شخصیت داستانی شرلوک هولمز به مصاف نظریهی ریسمان در فیزیک میرود، تئوری همهچیز را نه در علم فیزیک بلکه در فلسفه پیدا میکند و با صدای بلند اعلام میکند: بنیان کل فلسفه زیباییشناسی است. با رجوع به ماکیاولی و هابز و نیچه به اسقاط جریان چپ و راست در سیاست میپردازد و بالاخره با عبور از پیچوخمهای بسیار از هنر معماری سر درمیآورد و سرکی به همسفران و همنظران این تئوری میکشد.
نقطهی عزیمت هستیشناسی معطوف به شیء خود شیء است، نوشتاری که شیء را از نو تعریف میکند.
more