تاملی در وحدت اندیشه ی لنین فارسی 1402

Ta'amulī dar Vaḥdat-i Andīshah-yi Linīn

نویسنده: György Lukács

امتیاز:

15٫26 £

4 تا 6 هفته

شومیز

15٫26 £

انتخاب تعداد

اشتراک‌گذاری

لیست علاقه‌مندی‌ها

Out of the chaos following Lenin’s death and the mounting fury against Lukács and his freshly penned History and Class Consciousness (1923), this book bears an assessment of Lenin as “the only theoretical equal to Marx.” Lukács shows, with unprecedented clarity, how Lenin’s historical interventions — from his vanguard politics and repurposing of the state to his detection of a new, imperialist stage of capitalism — advanced the conjunction of theory and practice, class consciousness and class struggle. A postscript from 1967 reflects on how this picture of Lenin, which both shattered failed Marxism and preserved certain prejudices of its day, became even more inspirational after the oppression of Stalin. Lukács’s study remains indispensable to an understanding of the contemporary significance of Lenin’s life and work.

ماتریالیسم تاریخی تئوری انقلاب پرولتاریاست. موقعیت یک متفکر پرولتاریا، یعنی نماینده ی ماتریالیسم تاریخی، فقط با ژرفا و گستره ی درک خود از آن و مسائل برخاسته از آن می تواند سنجیده شود. لنین با چنین معیارهایی بزرگترین متفکری است که از مارکس از جنبش انقلابی طبقه ی کارگر برخاسته است. فرصت طلبان که نه قادر به انکار و نه چشم پوشی از اهمیت او هستند یاوه می بافند که لنین چهره ی سیاسی سترگی در روسیه بود، اما فاقد آن بینش لازم در تمایزات میان روسیه و کشورهای پیشرفته تر بود که بتواند رهبر پرولتاریای جهان شود. آنان ادعا می کنند که محدودیت تاریخی لنین این بود که مسائل و راه حل های وضعیت روسیه را غیر نقادانه تعمیم داد و به آنها کاربردی جهانی بخشید. آنان به راستی فراموش کرده اند که همین اتهام در زمان مارکس علیه او نیز به کار می رفت . نوشته ی مجمل حاضر دقیقه ای نیز داعیه ی بررسی همه جانبه ی تئوری و عمل لنین را ندارد، بلکه -با طرحی کلی - صرفا کوششی است برای نشان دادن رابطه ی میان آن دو، با این باور که دقیقا همین رابطه است که به اندازه ی کافی حتی در ذهن بسیاری از کمونیست ها روشن نیست.