عارف پابرهنه: بشر بن الحارث مروزی خراسانی فارسی 1400

بِشْر (بُشْر) بن حارث مَروزی مشهور به بِشر حافی از زهاد و از مشایخ صوفیه در قرن سوم قمری است. بشر در بغداد زندگی می‌کرد و بنابر برخی منابع تحت تأثیر سخنان امام کاظم (ع) توبه کرده است. بشر را به دلیل این که کفش نمی‌پوشید، «حافی (پابرهنه)» لقب داده‌ اند. بشر فرزند حارث بن عبدالرحمن مروزی (از سران حکومتی مرو) بود. به گفته ابن خلکان او از نوادگان بعبور (عبدالله) به شمار می‌رفت که به دست امام علی (ع) اسلام آورده بود. بشر در سال 150 ق در یکی از روستاهای مرو به دنیا آمد و در بغداد ساکن شد. ابن کثیر، تولد او را در بغداد دانسته است. بشر سال 227 ق در بغداد درگذشت و در باب الحرب بغداد دفن شد. بشر را از مشایخ صوفیه دانسته‌ اند. شرح حال، سخنان و حکایت‌ هایی از زندگی او در کتاب‌ های صوفیه از جمله تذکرة الاولیا، حلیة الاولیاء و طبقات الصوفیه آمده است.